Bokserski tydzień

[Hugo]

Tym razem plan na przyszły tydzień jest naprawdę imponujący. Być może to najciekawsze zestawienie walk w tym roku.

04.11.2015
KAZAŃ, ROSJA
Cesar Rene Cuenca (Argentyna) (42) - Eduard Trojanowski (Rosja) (40)– super lekka o pasy IBF i IBO
Typ: Cuenca na punkty
Rachim Czachkijew (Rosja) (41) – Ola Afolabi (W.Brytania) (39) – cruiser o pas IBO
Typ: Czachkijew na punkty
Aleksander Powietkin (Rosja) (45) – Mariusz Wach (Polska) (39) – ciężka o pas WBC Silver
Typ: Powietkin na punkty
Denis Lebiediew (Rosja) (44) – Lateef Kayode (Nigeria) (Ś)– cruiser o pas WBA
Typ: Lebiediew przed czasem
Dmitrij Kudriaszow (Rosja) (42) – Olanrewaju Durudola (Nigeria) (37) – cruiser o pas WBC Silver
Typ: Kudriaszow przed czasem
Dmitrij Biwoł (Rosja) (39) – Jackson Junior (Brazylia) (J)– półciężka
Typ: Biwoł na punkty
Wischan Murzabekow (Rosja) (P) – Solomon Bogere (Uganda) (BB) – półśrednia
Typ: Murzabekow przed czasem
06.11.2015
LAS VEGAS, USA
Antoine Douglas (USA) (39) – Les Sherrington (Australia) (BB) – średnia
Typ: Douglas przed czasem
Taras Szelestiuk (Ukraina) (P) – Asłanbek Kozajew (Rosja) (37) – półśrednia
Typ: Szelestiuk na punkty
07.11.2015
MEDIOLAN, WŁOCHY
Hadillah Mohoumadi (Francja) (42) – Giuseppe Brischetto (Włochy) (W) – super średnia o pas EBU
Typ: Mohoumadi przed czasem
MONTE CARLO, MONAKO
Dawid Awanesjan (Rosja) (37) – Charlie Navarro (Wenezuela) (W) – półśrednia o pas interim WBA
Typ: Awanesjan na punkty
Amor Belhadj Ali (Francja) (BB) – Qiu Xiao Jun(Chiny) (37) – super kogucia o pas WBC Silver
Typ: Qiu przed czasem
Yonfrez Parejo (Wenezuela) (37) – Żanat Żakijanow (Kazachhstan) (37) – kogucia o pas interim WBA
Typ: Żakijanow przed czasem
Youri Kayembre Kalenga (Francja) (42) – Roberto Feliciano Bolonti (J) (Argentyna) – cruiser
Typ: Kalenga przed czasem
Rusłan Prowodnikow (Rosja) (41) – Jesus Rodriguez (Meksyk) (B) – super lekka
Typ: Prowodnikow przed czasem
LIVERPOOL, WIELKA BRYTANIA
Callum Smith (W.Brytania) (42) – Rocky Fielding (W.Brytania) (41) – super średnia
Typ: Smith przed czasem
Scott Cardle (W.Brytania) (P) – Sean Dodd (W.Brytania) (Ś) – lekka
Typ: Cardle na punkty
Ricky Burns (W.Brytania) (38)– Josh King (Australia) (Ś)– lekka
Typ: Burns przed czasem
LAS VEGAS, USA
Timothy Bradley (USA) (45) – Brandon Rios (USA) (41) – półśrednia o pas WBO
Typ: Bradley na punkty
Wasyl Łomaczenko (Ukraina) (44) – Romulo Koasicha (Meksyk) (P) - piórkowa o pas WBA
Typ: Łomaczenko przed czasem
Ryota Murata (Japonia) (38) – Gunnar Jackson (Nowa Zelandia) (Ś) – średnia
Typ: Murata na punkty
MIAMI, USA
Fredrick Lawson (USA) (P) – Kevin Bizier (Kanada) – (Ś) - półśrednia
Typ: Lawson na punkty
Walter Castillo (Nikaragua) (P) – Keita Obara (Japonia) (P) – super lekka
Typ: Castillo przed czasem

Poziomy 46-50 (ideał) dotyczą najwybitniejszych bokserów świata, 41-45 mistrzów świata lub ich godnych rywali, 36-40 solidnych pięściarzy szerokiej czołówki, poniżej są inni nie sklasyfikowani, których oznaczam następująco:
P – prospekt
Ś- średniak
W- weteran
J – journeyman
B- bum
BB – bumobijca tj. bokser z imponującym bilansem będącym skutkiem walk wyłącznie ze słabymi rywalami.
www.bokserzy.cba.pl

[Hugo]

Rozpiska na kolejny tydzień:

10.11.2015
BOULOGNE, FRANCJA
Romain Jacob (Francja) (40) – Juli Giner (Hiszpania) (Ś) - lekka o pas EBU
Typ: Jacob na punkty
11.11.2015
MELBOURNE, AUSTRALIA
Charles Hatley (USA) (Ś) – Anthony Mundine (Australia) (W) – super półśrednia o pas WBC Silver
Typ: Hatley przed czasem
ZWEVEZELE, BELGIA
Hedi Slimani (Belgia) (P) – Mzonke Fana (RPA) (W) – lekka o pas EBU
Typ: Slimani na punkty
Yves Ngabu (Belgia) (P) – Engin Karakaplan (Francja) (Ś) – cruiser
Typ: Ngabu przed czasem
13.11.2015
BILOXI, USA
Edwin Rodriguez (Dominikana) (41) – Michael Seals (USA) (37) – półciężka
Typ: Rodriguez przed czasem
Thomas Williams Jr (USA) (P) – Umberto Savigne (Kuba) (W) – półciężka
Typ: Williams przed czasem
14.11.2015
DESSAU, NIEMCY
Tom Schwarz (Niemcy) (P) – Ilja Mezencev (Niemcy) (P) – ciężka
Typ: Schwarz na punkty
BROWARY, UKRAINA
Umar Sałamow (Rosja) (38) – Doudou Ngumbu (Francja) (J) – półciężka
Typ: Sałamow na punkty
LAS VEGAS, USA
Bermane Stiverne (Kanada) (42) – Derric Rossy (USA) (J) – ciężka
Typ: Stiverne przed czasem
Frank Galarza (USA) (38) – Jarrett Hurd (USA) (P) - super półśrednia
Typ: Galarza przed czasem

Poziomy 46-50 (ideał) dotyczą najwybitniejszych bokserów świata, 41-45 mistrzów świata lub ich godnych rywali, 36-40 solidnych pięściarzy szerokiej czołówki, poniżej są inni nie sklasyfikowani, których oznaczam następująco:
P – prospekt
Ś- średniak
W- weteran
J – journeyman
B- bum
BB – bumobijca tj. bokser z imponującym bilansem będącym skutkiem walk wyłącznie ze słabymi rywalami.

www.bokserzy.cba.pl

[saliman1]

Niesamowita gala w Biloxi. Najpierw w walce Williams Jr - Savigne obaj pięściarze zaliczyli deski w 1 rundzie, a ostatecznie przez TKO w następnej rundzie zwyciężył Williams. Walka potwierdziła przeciętną odporność na ciosy u obu bokserów (szczególnie Kubanćzyka). Do niemalże bliźniaczej sytuacji doszło w walce Edwin Rodriguez - Michael Seals. W pierwszym starciu szybko deski zaliczył Amerykanin, by jednak szybko zrewanżować się dwoma nokdaunami na Dominikańczyku. W kolejnych dwóch starciach na deski padał już tylko Seals, który przegrał ostatecznie przez TKO w rundzie trzeciej. Trzeba przyznać, że bokserzy w obu walkach wieczoru świetnie dobrani pod względem tworzenia fajnych do oglądania bójek.

[Hugo]

Wróciłem po kilku dniach poza krajem i informacjami z boksu i oczywiście na dobry początek obejrzałem sobie walki z Biloxi, o których pisze saliman. Zwłaszcza pojedynek Rodrigueza z Sealsem niesamowity. Drugi nokdaun na Rodriguezie to był w zasadzie nokaut i tylko dzięki sędziemu i szybkiemu gongowi jakoś przetrwał. Sealsa zgubiła bierność i sztywne trzymanie się defensywy. Gdyby zaatakował na początku 2 rundy, to pewnie dobiłby rywala, ale czekał na okazję i w efekcie sam oberwał. W walce Williams - Savigne ewidentnie lepszym bokserem był Kubańczyk, a w zasadzie byłby, gdyby nie szklana szczęka, która zgubiła go już nie pierwszy raz.

Niespodzianką jest łatwa wygrana długorękiego (194 cm zasięgu przu 175 cm wzrostu) Hurda nad Galarzą w Las Vegas. W Browarach Ngumbu (podobno, bo walki nie widziałem) rzucił się ostro na Sałamowa i chciał go znokautować, ale Czeczen przetrwał i później ładnie wypunktował rywala jabami z dystansu. Warto też chyba zwrócić uwagę na dwóch innych Czeczenów, krewnych byłego mistrza świata Zaurbeka Bajsangurowa. Hussain (półśrednia) i Hassan (super półśrednia) Bajsangurowowie są podobno bardzo utalentowani i obaj zdobyli w Browarach pasy młodzieżowe WBO po szybkich nokautach.

[Hugo]

20.11.2015
LAS VEGAS, USA
Gilberto Ramirez (Meksyk) (44) – Gevorg Khatchikian (Holandia) (P) - super średnia
Typ: Ramirez przed czasem
Konstantin Ponomariow (Rosja) (38) – Ramses Agaton (Meksyk) (P) – półśrednia
Typ: Ponomariow na punkty
21.11.2015
HANNOWER, NIEMCY
Arthur Abraham (Niemcy) (43) – Martin Murray (Wielka Brytania) (40) – super średnia o pas WBO
Typ: Abraham na punkty
Tyron Zeuge (Niemcy) (39) – Eduard Gutknecht (Niemcy) (Ś) – super średnia
Typ: Zeuge na punkty
MANCHESTER, WIELKA BRYTANIA
Darleys Perez (Kolumbia) (40) – Anthony Crolla (Wielka Brytania) (40) – lekka o pas WBA
Typ: Crolla na punkty
LAS VEGAS, USA
Miguel Cottto (Puerto Rico) (45) – Saul Alvarez (Meksyk) (45) – średnia o pas WBC
Typ: Alvarez przez wałek
Takashi Miura (Japonia) (42) – Francisco Vargas (Meksyk) (39) - super piórkowa o pas WBC
Typ: Miura przed czasem
Randy Caballero (USA) (41) – Lee Haskins (Wielka Brytania) (38) – kogucia o pas IBF
Typ: Caballero przed czasem
Jayson Velez (Puerto Rico) (39) – Ronny Rios (USA) (P) – piórkowa
Typ: Velez na punkty
Guillermo Rigondeaux (Kuba) (45) – Drian Francisco (Filipiny) (Ś) – super kogucia
Typ: Rigondeaux przed czasem

Poziomy 46-50 (ideał) dotyczą najwybitniejszych bokserów świata, 41-45 mistrzów świata lub ich godnych rywali, 36-40 solidnych pięściarzy szerokiej czołówki, poniżej są inni nie sklasyfikowani, których oznaczam następująco:
P – prospekt
Ś- średniak
W- weteran
J – journeyman
B- bum
BB – bumobijca tj. bokser z imponującym bilansem będącym skutkiem walk wyłącznie ze słabymi rywalami.

www.bokserzy.cba.pl

[Wit]

(19-11-2015 10:40 AM)Hugo napisał(a):  Konstantin Ponomariow (Rosja) (38) – Ramses Agaton (Meksyk) (P) – półśrednia
Typ: Ponomariow na punkty

Ja strzeliłem na Agaton'a. Małe szanse, ale do wygrania sporo.

[Hugo]

@BOKS

Agatona nigdy nie widziałem, ale widziałem za to Ponomariowa. Duża klasa i bokser z perspektywami. Jedyna słaba strona (lub jak kto woli zaleta) to ręce nonszalancko opuszczone i obrona wyłącznie balansem (jak Martinez i Proksa). Szanse Agatona widzę marnie, ale życzę Ci wygranej.

[Wit]

Ja przyznam, że też nie znam tych bokserów, ale raczej Agaton nie miał żadnych dramatycznych porażek. A wygranej Abraham'a jesteś taki pewny? Ja Murray'a znam tylko z dzielnej postawy z Golovkin'em w sumie, ale nigdy też Abraham'a nie uważałem za jakiegoś dominatora.

[Hugo]

Wygranej Abrahama nie jestem pewny, ale on walczy u siebie tj. na niemieckim ringu, gdzie swoi mogą przegrać tylko przez nokaut. Tego raczej Murray nie da rady dokonać.

[BoxingCavalier]

Do podanej przez Hugo rozpiski na najbliższy weekend dodałbym jeszcze dwie walki.
Szczególnie Isaac Lowe wydaje się bokserem ciekawym.

Podaję także kursy booków. Mecze te gram w dublu.

James Dickens 1,37 x Isaac Lowe 1,54 = 2,10 (Marathon)

James Dickens vs Martin Ward 1,37 (Marathon)
20-11-2015 BBBofC British super bantamweight title



O Jazza'ie pisałem http://forum.bokser.org/thread-2308.html
Martin Ward ma problemy z bokserami ruchliwymi, a do takich niewątpliwie zalicza się Dickens.
Aktywność Warda w zbyt małym stopniu przekłada się na akcje ofensywne. Jest schematyczny, nie przygotowuje lub nie potrafi wykorzystać planu B.
Faworyt posiada lepiej przetestowaną szczękę i kondycję, jest silniejszy, technicznie na znacznie wyższym poziomie.
Na niekorzyść pretendenta zapisujemy także wywrotność, co jest w pewnym stopniu pochodną problemów z dystansowaniem, a te - jako dość dobrze opanowany element przez Jazzę i, a może przede wszystkim, w starciu dwóch mańkutów będzie szczególnie ważne, o czym dane nam było się przekonać choćby ostatnio, w krótkiej rywalizacji Flanagana z Magdaleno.
Dalej, prócz zdolności Wardowi również brak determinacji by zagrozić obrońcy tytułu.
Dla ścisłości - http://boxrec.com/boxer/488039 - temu Martinowi Wardowi, nie zaś temu z pojedynków z Maxi Hughesem czy ostatnio z Sergio Blanco.


Isaac Lowe vs Ryan Doyle 1,54 (Marathon)
21-11-2015 BBBofC English featherweight title



Tę walkę, szukając pewnych uogólnień i haseł przewodnich, możemy określić jako starcie dwóch oblicz boksu brytyjskiego - pozytywnej, opartej na niezłej pracy nóg, balansie, a przede wszystkim presji i jednocześnie "otwartości" walki oraz negatywnej - zawierającej się w wyniszczających wymianach w półdystansie, mimo posiadania predyspozycji do bycia out-boxerem.

Wiele przesłanek stoi za wygraną Isaaca Lowe:

Przede wszystkim lekkie nogi, nie tylko nieźle pracujące, lecz po chwili oglądania jego poczynań na macie jawiące się jako lekkie, niezwykle lekkie, nogi tancerza, w rozumieniu parkietowym, nie ringowym.
Lekkość dołu łączy się z niezłą pracą korpusu - ładnymi odchyleniami w tempo, szybkimi rękoma, składającymi niezłe kombinacje, wywieraniem ciągłej presji, lecz z rozwagą - czuciem kiedy odpuścić, przepuścić oponenta na liny czy wyjść spod lin. Dodatkowo Lowe'a premiuje szybkość, niezły jab, często podwójny, zmiana pozycji (choć jedynie chwilowa, choć niewpływająca jakoś znacznie na przebieg pojedynku, to pozwalająca "wsadzić" kilka prostych ekstra), unikanie półdystansu i zwarć oraz wymian w nich. Isaac wydaje mi się trochę niedoceniany przez booków, podobnie jak Leigh Wood przed strarciem z Josh Wale'em, choć wtedy obrona Wooda była tym języczniem uwagi ciągnącym w górę kurs na Outlawa.
Teraz szczęka, jak i ogólne zachowanie w ringu Westgate Warriora sugeruje jej przyzwoitość i brak obaw jego samego przed przyjęciem.
I jeszcze ważny aspekt - boks 21-letniego Isaaca jest ładny dla oka, mniej czy bardziej opatrzonego z szermierką, a to niechybnie przenosi się na oceny punktujących, a że jego boks nie zalicza się do zachowawczych, ekonomicznych czy kalkulujących, nawet sędziowie lubujący się w brytyjskim duchu bokserskim, będą usatysfakcjonowani.

Z drugiej strony Ryan Doyle (24 lata). Dla ukazania negatywnego oblicza boksu a Albionu zaprezentować w najbliższej walce sposobności mieć szerokich nie będzie. Głównie z racji stylu oponenta.
Na jego korzyść na pewno nie działa, a szczególnie w tym pojedynku działać nie będzie krótkie zatrzymanie w celu przymierzenia przed zadaniem ciosu prostego, przez co staje się łatwym celem.
Ogólnie - styl Ruthlessa to styl niebazujący na zmianach, łatwy do szybkiego odczytania, nie wiążący się z taktyką na daną walkę (gł. Ian Bailey - brak wykorzystania znacznej przewagi wzrostu i zasiegu).
Kondycja - w przeciwieństwie do Isaaca, dość mierna, co szczególnie dało się zauważyć od 7 r. z Bailey'em.


===========================================================================
Zamieszczam także moje przewidywania dotyczące walki
Lawson vs Bizier z 7 listopada, pisane przed starciem. Nietrafione.
Ponieważ byłem na dalszym i dłuższym wyjeździe, jeszcze nie zapoznałem się z ową potyczką. Jeżeli ktoś miałby ochotę napisać które składowe mej antycypacji okazały się nietrafione lub w ogóle nie mające podstaw i ewentualnie dlaczego.

Frederick Lawson vs Kevin Bizier 1,57 (DNB – Bet365; 1,75 - BoyleSport)
07-11-2015 – IBF welterweight title eliminator – do walki z Kell Brookiem

Popełniam owe co nieco na temat tej walki w chwili gdy jeszcze żaden z bookmakerów nie zaproponował na nią kursów.
Jeżeli uda mi się, zaraz po ich wystawieniu, dodam je, lecz będąc na dalszym wyjeździe jestem znacznie ograniczony zasięgiem @ i czasem.
Przypuszczam, iż niezależnie od kursiwa będziemy i tu mieli do czynienia z małym value na rzecz Lawsona, za sprawą niejednogłośnych decyzji w ich niedawnych walkach – wygranej Fredericka z Breidisem Prescottem oraz dwukrotnej porażce Biziera z Jo Jo Danem, przez które to występy obaj pięściarze są szerzej rozpoznawalni.

Frederick Lawson to utalentowany bokser z Ghany; podobnie jak np. Hughie Fury, nie ukazujący w pełni swego potencjału – przede wszystkim techniki, nie robi także użytku ze swej bardzo dobrej wydolności.
Jeżeli ponownie zaliczy występ poniżej oczekiwań, nie stanie to bynajmniej na drodze do bezdyskusyjnego pokonania Kevina Biziera. Kanadyjczyk zadanie to ułatwi swym stylem oraz tendencją spadkową swej formy czy też niemożnością przejścia powyżej średnio-wyższego poziomu lub też koniunkcją obu tych czynników.
Istotną rolę odegra fakt, iż dotychczas czarnoskóry prospekt mierzył się z zawodnikami, ogólnie ujmując – lepszymi, bardziej wymagającymi i wszechstronniejszymi niż jego 31-letni rywal.

Klucze do zwycięstwa Generała Okunki

• Wyśmienity silny dociągnięty jab, zadawany nie tylko na wykroku, lecz na małym, kontrolowanym wyskoku, poparty masą ciała, z jednoczesnym niezłym powrotem do pozycji lub zwodem zaraz po jego wyprowadzeniu (choć powinien go znacznie częściej stosować). Proste Ionut Dan Iona, o wiele mniej wymowne, ładnie wchodziły.
• Frederick posiada talent do ładnych (!) wymian. Choć używa go zbyt rzadko, wystarczy zastosowanie go w niewielkim stopniu, by dały mu triumf. I wcale nie chodzi o to, że jest w nich twardy i przełamuje rywala. Chodzi tu o coś innego, rzadko spotykanego u pięściarzy. Przechodzi płynnie od efektywnej obrony (nie przyjmuje wiele) do ataku, bez takiego przestoju, gorszej chwili, czyni to płynnie, stosując szeroki wachlarz celnych ciosów w jednym drive’ie z unikami, odchyleniami, na pełnej prędkości, bijąc z rotacją, bad intentions, dobra gardą, nie wchodząc przy tym w zwarcia i klincze. Jest to niezwykle skuteczne i miłe dla oka. Spod lin ładnie wychodzi zwodem.
W odróżnieniu Bizier nie potrafi składać wielopłaszczyznowych kombinacji (w tym dół-góra czy góra-dół), rzadko bije seriami, jeśli już to drastycznie schematycznymi, odsłaniając się przy tym znacznie i na dłuższy czas. Kontra zaś jest spóźniona i bardziej bita na oślep.
• Na rzecz pięściarza pochodzącego z Akry: szybkość, lepsze nogi, koordynacja tułowia z nogami – ostatnie wizualnie przypominające zawodników wywodzących się ze stylów stójkowych uderzano-kopanych (lecz bez jednoczesnego w wielu takich przypadkach deficytu w technikach bokserskich); natomiast oponent ma problemy z dystansowaniem.
• Dobra, wysoka garda, szczelna, szczelna ochrona dołów; tu zaś Kanadyjczyk ma największe braki. O ile z rywalami mniej wymagającymi (np. Campbell) jeszcze utrzymywał ją wysoko, o tyle w późniejszych rywalizacjach, zabierającymi więcej energii, koncentracji i wszelkiego, co niosą ze sobą pojedynki zbliżające do tytułu, wcześniejsza w miarę dobra garda została zdegradowana do jej namiastki, imitacji – przeniesiona na wysokość szyi w półdystansie, nawet podczas wymian i w sytuacjach zagrożenia!
• Niezłe radzenie sobie w klinczu z osłabianiem rywala ze sporadycznym ściąganiem jego głowy przedramieniem; 31-latek zaś nie potrafi zabierać sił rywalowi w zwarciu lub klinczu.
• Kondycja, choć także i jej nie wykorzystuje w dużym stopniu, końcówki walk należą do niego, a widać możliwość toczenia następnych rund na wysokich obrotach; w przeciwieństwie do Kevina, który ostatnie odsłony z Jo Jo przegrał przez braki w wydolności.
• 26-latek z Ghany ma ponadto przewagę wzrostu wynoszącą ok. 8 cm, dobrą szczękę i mocny cios: na 24 wygrane pojedynki 20 rozstrzygnął przed czasem, drugie tempo, instynkt killera, eksplozywność przy czym Bizier – na poziomie ostatnich, nieco bardziej wymagających, potyczek z niedawnym rywalem Brooka - w zakresie tych ostatnich charakteryzuje się jedynie dostatecznie plus.
• Na domiar niewygody stylu Okunki dla Biziera, Kanadyjczyk nie mierzył się z zawodnikiem o zbliżonych do niepokonanego rywala cechach i umiejętnościach, a jeszcze na dodatek oponenci wcześniejsi: Massoudi, Herrera, Lauri prezentowali zupełnie inny boks, zasadzający się na wstecznym i obronie.

Walka z Lawsonem będzie ostatecznym potwierdzeniem przeciętnej klasy Kevina.