Najlepsi bokserzy Czech i Słowacji

[Hugo]

Czechy

W dwudziestoleciu międzywojennym Czesi mieli grupę solidnych bokserów, z których jednak żaden nie zrobił oszałamiającej kariery. Stosunkowo największe sukcesy odnieśli Franta Nekolny (waga półśrednia) i Vilda Jaks (waga średnia). Obydwaj stoczyli sporo walk w Paryżu, który był wówczas nieformalną stolicą europejskiego boksu zawodowego. W czasach współczesnych na uwagę zasługują dokonania Rudolfa Kraja w wadze cruiser. Ten wicemistrz olimpijski z Sydney w półciężkiej w latach 2005 - 2008 wygrał kolejno 14 pojedynków (z tego 10 przed czasem), pokonując kilku solidnych średniaków (El Hadak, Miełkomian, Crenz, Ordiales, Abdoul), a nawet zaliczanego do czołówki światowej Matta Godfreya. W swojej 15 walce Kraj zmierzył się w Mediolanie z Giacobbe Fragomenim o pas mistrza świata WBC. W kilku pierwszych rundach znacznie niższy Włoch narzucił Czechowi walkę w swym ulubionym półdystansie i uzyskał nieznaczną przewagę. Począwszy jednak od 4 rundy, Kraj zaczął odrabiać straty. W 5 rundzie sędzia ringowy niespodziewanie odkrył u Fragomeniego niebezpieczną kontuzję, co po konsultacji z lekarzem oznaczało zakończenie walki i zwycięstwo Włocha w wyniku punktacji po 4 rundach. Najwyraźniej zniesmaczony przekrętem Rudolf Kraj przedwcześnie zakończył bardzo obiecującą karierę w wieku zaledwie 31 lat. Obecnie w Czechach jest ponad 50 zawodowych bokserów, ale ich poziom jest ogólnie bardzo niski. Czeski boks dostarcza bumów na ringi europejskie i można spotkać czeskich zawodowców z bilansami 0 - 21(20) lub 0 - 16(15). Jedynie dwóch czeskich bokserów reprezentuje przyzwoitą klasę.

Lukas Konecny 33 lata, bilans 48(23) - 3(0), waga junior średnia
Konecny jest obok Bajsangurowa najlepszym europejskim bokserem tej kategorii wagowej. Jest bokserem wszechstronnym o niejednoznacznym stylu walki, chociaż najbardziej chyba zbliżonym do swarmera. Dysponuje przyzwoitą techniką i sporą siłą fizyczną. Jego ulubioną akcją jest seria sierpowych w półdystansie. Konecny ma na rozkładzie kilku renomowanych przeciwników (Choren Gewor, Ante Bilić, Matthew Hall, Hamlet Petrosjan i Hussein Bayram), przegrał natomiast z Rubenem Veronem, Michele Piccirillo i Serhijem Dzyndzyrukiem. Jest aktualnym posiadaczem pasa WBO interim.

Ondrej Pala 27 lat, bilans 30(21) - 3(2), waga ciężka
Pala to bokser wagi ciężkiej o przeciętnych warunkach fizycznych, dobrej technice i przyzwoitej szybkości. Pokonał kilku średniej klasy przeciwników (Akinwande, Cook, Airich, Darnell Wilson) i do niedawna uchodził za jednego z lepszych europejskich prospektów tej kategorii. Jednak porażka przed czasem w drugiej walce z niemieckim journeymanem Airichem obnażyła u Pali niedostatki siły fizycznej niezbędnej w wadze ciężkiej.

Słowacja

Słowacja w jeszcze większym stopniu, niż Czechy kojarzy się ze słabo wyszkolonymi bokserami walczącymi za marne pieniądze. Można nawet powiedzieć, że to czołowe zagłębie bumów w Europie. Spośród prawie 50 aktywnych bokserów zawodowych na Słowacji trudno znaleźć nawet jednego, który rokowałby jakieś większe nadzieje na przyszłość. Najlepszymi są chyba dwaj bokserzy kategorii półciężkiej: Richard Turba i Tomas Kovacs, ale nawet oni nie są warci szerszej charakterystyki.

[redd]

Mam pewien sentyment do Konecnego, ponieważ miałem okazję zobaczyć go na żywo w akcji.
Walczył w Katowickim Spodku na gali Jackiewicz vs Zaveck I, wprawdzie za przeciwnika miał słabego Węgra, pokonał go bardzo pewnie. Ze wszystkich bokserów, których widziałem tamtego dnia, to Czech sprawił na mnie najlepsze wrażenie. Dobry technicznie, silny i konsekwentny w ringu. Trochę szkoda, że duże walki przechodzą mu koło nosa... Lukas powinien mieć w rekordzie zwycięstwo nad Dzinzirukiem, moim zdaniem wygrał tamtą walkę. Kibicuję Konecnemu, życzę mu dużej walki z konkretnym zarobkiem.

[Adammobp]

Ja ze Słowaków najlepiej znam takiego zawodnika, co zwie się Anton Lascek. Pamiętam go z ringowej wojny z Nejmanem.

[Maverick]

Ja ze Słowaków to najlepiej pamiętam Jana Antoska, który zremisował z Samełką na gali w Zabrzu, a wcześniej pokonał Olejniczaka na gali w Raciborzu. Walczył tylko z niepokonanymi pięściarzami, a je bilans wynosi 2(0)-1(0)-1.

[redd]

Kiedyś natrafiłem na taką ciekawostkę:
W 1989r na mistrzostwach świata w boksie amatorskim brązowy medal dla Czechosłowacji w wadze super ciężkiej zdobył Ladislav Husarik.
5 lat później ten sam zawodnik przeszedł na zawodowstwo i... został bumem. W 2003 roku zakończył karierę z rekordem 7(1)-32(10)-1. W swojej karierze walczył min. z Władimirem Kliczką (przegrał przez TKO).
Dziwne, że facet, który musiał coś potrafić (chociaż na mistrzostwach w 1989r,z tego co sprawdziłem, stoczył tylko dwie walki) na zawodowstwie został bumem. Nie wiem, może tamten medal był po prostu mega przypadkiem, albo po prostu brak odpowiednich struktur w kraju nie pozwoliły Husarikowi zostać nawet średniakiem?

[Hugo]

Jeszcze bardziej skrajny przypadek to Tibor Rafael. Ten reprezentujący Słowację Węgier był w 1993 roku wicemistrzem Europy i brązowym medalistą mistrzostw świata w wadze lekkiej. Jego aktualny bilans jako zawodowca to: 7(1) - 42(30) - 2. Ma 42 lata, ciągle boksuje , a z ostatnich 23 walk 19 przegrał przed czasem. Ostatnio walczy głównie z innymi słowackimi bumami. Aż żal czytać o czymś takim.

[Hugo]

Zarówno Czechy, jak i Słowacja, to czołowe wytwórnie bumów w Europie, ustępujące na tym polu jedynie Węgrom. Bokserów godnych uwagi można policzyć na palcach jednej ręki łącznie dla obydwu krajów.

CZECHY

Lukas Konecny po znokautowaniu Salima Larbiego zmierzył się z Zaurbekiem Bajsangurowem o pas WBO. Przegrał, a najsłabszym elementem po raz kolejny okazała się kondycja. Mimo wszystko Konecny nie powiedział chyba jeszcze ostatniego słowa w boksie.

Ondrej Pala pomału zbiera się po niespodziewanej klęsce z Airichem. Na razie pokonał dwóch bumów i podobno zdrowo nawkładał Szpilce podczas sparringu.

SŁOWACJA

Richard Turba od 1,5 roku jest nieaktywny. Szkoda, żeby zmarnował się talent boksera, który złamał szczękę Jonowi Lewisowi Dickinsonowi.

Tomas Kovacs jest "still undefeated", ale jego aktywność w obijaniu bumów wyraźnie spadła. Z imponującej wydajności 10 bumów/rok w 2009 zszedł do 3 bumów/rok w 2010 i zaledwie1,5 buma/rok w latach 2011/2012.

[Hugo]

W obydwu krajach boks zawodowy leży na łopatkach i kwiczy. Nawet ilość bumów spadła, co może mieć związek z modą na bumów latynoamerykańskich w Polsce i zmniejszeniem zapotrzebowania na "groźnych Słowaków". W Czechach zakończyli (chyba) kariery Lukas Konecny (po porażce z Peterem Quillinem w pojedynku o pas WBO w średniej) i Ondrej Pala (po nokautach z rąk Derecka Chisory i Davida Price'a), a na ich miejsce nie pojawił się nikt godny uwagi. Na Słowacji można ewentualnie przyjrzeć się następującemu pięściarzowi.

Martin Parlagi (piórkowa)
Parlagi ma za sobą bogatą amatorską karierę. Stoczył 220 walk, z czego wygrał 190. Startował dwukrotnie w mistrzostwach świata, a w mistrzostwach Europy w 2008 doszedł do ćwierćfinału. Jako zawodowiec przegrał dwukrotnie na Wyspach Brytyjskich z Marco McCulloughiem i Benem Jonesem, chociaż w rzeczywistości był lepszy w obydwu pojedynkach.

[fext]

(03-03-2016 11:23 AM)Hugo napisał(a):  W obydwu krajach boks zawodowy leży na łopatkach i kwiczy. Nawet ilość bumów spadła, co może mieć związek z modą na bumów latynoamerykańskich w Polsce i zmniejszeniem zapotrzebowania na "groźnych Słowaków".

Czechy i Słowacja to specyficzne kraje. Czas płynie tam jakby wolniej, za to wszędzie dookoła mnóstwo niezłego piwa i smacznego, ale cholernie kalorycznego żarcia. Po obiedzie i kuflu piwa w czeskiej knajpie nie ma się ochoty już na nic, może poza kolejnym kuflem. Do tego ludzie palą tam jak smoki a niemal wszystkich osobników o bardziej wojowniczym usposobieniu niemal natychmiast wchłania hokej. Dlatego czeskich bokserów zawodowych zawsze było i zawsze będzie mało i nigdy nie będą specjalnie groźni. Może gdyby istniała tam jakaś dobra baza trenerska i państwowe wsparcie dla sztuk walki, to z najliczniejszej czeskiej i słowackiej mniejszości narodowej dałoby się wyłuskać kilku Kosteckich. Nikomu jednak nie zależy na tym, żeby produkować jeszcze więcej groźnych Cyganów

[Hugo]

(03-03-2016 12:35 PM)fext napisał(a):  Czechy i Słowacja to specyficzne kraje. Czas płynie tam jakby wolniej, za to wszędzie dookoła mnóstwo niezłego piwa i smacznego, ale cholernie kalorycznego żarcia. Po obiedzie i kuflu piwa w czeskiej knajpie nie ma się ochoty już na nic, może poza kolejnym kuflem.

W Czechach nawet gale boksu odbywają się w specyficznych miejscach, takich jak:
Hospudka Eden, Usti nad Labem lub
Restaurace u Trumpetky, Louny

Na pewno do kotleta lub sznycla popijanego piwem.