Nokdaun nokdaunowi nie równy

[Hugo]

Do poruszenia tego tematu skłoniła mnie oczywiście 5 runda wczorajszej walki Crawford - Postoł i mające w niej miejsce dwa nokdauny, które kosztowały utratę 2 punktów przez ukraińskiego boksera. Czy słusznym jest, żeby jednosekundowe podparcie się o matę ręką lub kolanem traktować tak samo, jak sytuację w której nieprzytomny bokser pada po ciosie jak kłoda i przez kilka sekund nie daje znaków życia lub wykonuje jakieś niezborne, niekontrolowane ruchy?

Moim zdaniem ten przepis nie jest słuszny. Jest bowiem wiele dyscyplin sportu, w których wyraźnie rozgranicza się pojęcie podpórki i upadku. Tak jest np. w skokach narciarskich, łyżwiarstwie figurowym, gimnastyce i sądzę, że w boksie te rzeczy też powinny być odmiennie traktowane. Czym innym jest bowiem upadek w wyniku utraty przytomności, a czym innym krótkotrwała utrata równowagi skutkująca podpórką. Jeżeli za podpórkę odejmuje się punkt, to za "poważny" nokdaun powinno się odejmować 2 punkty. Natomiast na równi z podpórkami traktowałbym celowe przyklęknięcia (najczęściej z bólu), gdzie również nie mamy do czynienia z utratą przytomności.

Przy okazji pozwolę sobie zasygnalizować także nieco pokrewny problem. Wiele razy oglądałem na ringu sytuacje (chociaż na szybko nie jestem w stanie podać konkretnego przykładu), w których bokser cwaniaczek będąc w sytuacji zagrożenia, dla zyskania na czasie umyślnie przewracał się na matę bez ciosu, symulując potknięcie lub poślizgnięcie. Na ogół uchodziło to symulantom bezkarnie, a nieraz doprowadzało do wypaczenia przebiegu walki i końcowego wyniku. Myślę, że należałoby wprowadzić limit upadków bez ciosu (1 lub 2) na jednego boksera w jednej walce, a każdy następny taki przypadek karać ostrzeżeniem. Podobnie powinno być potraktowane wypluwanie ochraniaczy, w której to kwestii na dziś panuje daleko idąca uznaniowość sędziów ringowych.