Najlepsi bokserzy Rosji

[Hugo]

Rosja (a przedtem ZSRR) ma olbrzymie tradycje i osiągnięcia w boksie amatorskim, które jednak jak dotąd nie przełożyły się odpowiednio na sukcesy na zawodowych ringach. Począwszy od 1990 wielu rosyjskich bokserów próbowało zrobić karierę na zawodowych ringach, ale udało się to nielicznym. Największe sukcesy odniósł Kostya Tszyu, ale startował w barwach Australii. Pod rosyjską flagą walczyli natomiast tacy bokserzy, jak Jurij Arbaczakow, Oleg Maskajew, czy Nikołaj Wałujew. Dopiero jednak obecna generacja z Lebiediewem, Powietkinem i Pirogiem na czele spopularyzowała boks zawodowy w Rosji do tego stopnia, że gale bokserskie zaczęły się tam cieszyć dużą popularnością. Po igrzyskach w Londynie można spodziewać się, że szeregi rosyjskich zawodowców zostaną mocno zasilone przez grupę utalentowanych amatorów.

1. Denis Lebiediew - waga cruiser
Lebiediew jest o tyle nietypowy dla rosyjskich czołowych zawodowców, że nie ma za sobą bogatej amatorskiej kariery. Jego największym atutem jest potężny cios, którym zmiótł z ringu m.in. Maccarinellego, Aleksiejewa i Jonesa Juniora. Przegrał na punkty z Huckiem, ale był to werdykt niesprawiedliwy. Jego mankamentem są słabe warunki fizyczne, lecz obok Hucka i Hernandeza jest powszechnie zaliczany do najściślejszej czołówki wagi cruiser. Posiadacz "półpaśca" WBA. Wychodzący do ringu zawsze w niebieskim berecie piechoty morskiej Lebiediew jest ogromnie popularny w swoim kraju.

2. Dmitrij Pirog - waga średnia
Pirog to jedyny rosyjski pełnoprawny mistrz świata (WBO), który to tytuł zdobył nokautując Daniela Jacobsa. Bronił go dotąd skutecznie dwa razy, ale z przeciwnikami bardzo przeciętnej klasy. Pirog to wysoki bokser bazujący na silnym ciosie i dużej odporności. Dopiero przyszłe walki z wymagającymi rywalami pozwolą obiektywnie ocenić rzeczywiste możliwości tego zawodnika.

3. Rachim Czakijew - waga cruiser
Tak wysokie miejsce 29-letniego Ingusza jest z pewnością na wyrost, jednak potencjalne możliwości mistrza olimpijskiego i wicemistrza świata amatorów wydają się bardzo duże. Obok Lebiediewa i Włodarczyka dysponuje chyba najmocniejszym uderzeniem w wadze cruiser. Jest też waleczny, szybki i niezły technicznie.

4. Aleksander Powietkin - waga ciężka
Sukcesy na ringu amatorskim (mistrz olimpijski, mistrz świata, dwukrotny mistrz Europy) z góry predestynowały Powietkina do wielkiej zawodowej kariery. Odniósł szereg cennych zwycięstw (m.in. nad Byrdem i Chambersem), potem jednak jego kariera stanęła na parę lat w miejscu, przy czym posądzano go o strach przed pojedynkiem z którymś z braci Kliczko. Odniesione w dobrym stylu zwycięstwa nad Czagajewem i Boswellem ponownie uczyniły go numerem 3 w wadze ciężkiej i przyniosły "półpasiec" WBA, ale kiepska postawa w kontrowersyjnie wygranej walce z Marco Huckiem poważnie zachwiała jego wizerunkiem.

5. Zaurbek Bajsangurow - waga junior średnia.
Silny fizycznie Czeczen szedł przez ringi jak burza do momentu, kiedy poległ przed czasem po ciosach Corneliusa Bundrage'a. Otrząsnął się jednak po tej porażce i odniósł szereg zwycięstw, które zaowocowały dość wątpliwym pasem WBO Interim. Nękany przez kontuzje bokser rokuje niezłe perspektywy na przyszłość.

6. Siergiej Kowalow - waga półciężka
Bardzo silnie bijący bokser zmiótł z amerykańskich ringów kilkunastu przeciwników (na ogół bumów), co jednak zupełnie nie przybliżyło go do walk o większą stawkę i pieniądze. Powrócił więc do Rosji i znokautował niezłego Romana Simakowa, niestety ze skutkiem śmiertelnym. Kowalow dysponuje także niezłą szybkością i zupełnie przyzwoitą techniką.

7. Dmitrij Suchocki - waga półciężka
Kolejny bokser, którego największą zaletą jest silny cios. Pokonał m. in. przed czasem Aleksego Kuziemskiego. Już w 2008 mógł zostać mistrzem świata, ale po wzbudzającej kontrowersje walce uległ Juergenowi Braehmerowi. Być może niebawem otrzyma kolejną szansę walki o tytuł, tym razem przeciwko Nathanowi Cleverlemu.

8. Denis Bojcow - waga ciężka
Niepokonany prospekt wagi ciężkiej, który jednak ma na rozkładzie jedynie bumów i przeciętniaków. Od pewnego czasu jego kariera drepce w miejscu, częściowo opóźniana prze kontuzje. Bojcow jest efektownie walczącym bokserem, który łączy dobrą technikę i szybkość z silnym ciosem. Mankamentem są słabe warunki fizyczne.

9. Denis Szafikow - waga junior półśrednia
Mistrz EBU to jeden z największych prospektów swojej kategorii wagowej. Po Amirze Khanie chyba najlepszy Europejczyk w junior półśredniej. Efektowny i wszechstronny bokser o ringowym przydomku Czyngiz-chan.

10. Aleksander Aleksiejew - waga cruiser
Bokser o bogatej karierze amatorskiej (mistrz świata z 2005). Na zawodowym ringu okazało się jednak, że trochę brakuje mu siły fizycznej, czego efektem były porażki przed czasem z Ramirezem i Lebiediewem. Doskonały technik, w ostatniej walce wysoko pokonał Licinę i zdobył pas EBU. Jednak w pojedynkach z licznymi w tej kategorii bombardierami jego szanse widzę dość marnie.

Druga dziesiątka (bez kolejności miejsc):

Grigorij Drozd
Aleksander Ustinow
Rusłan Prowodnikow
Habib Ałłachwerdiew
Matt Korobow
Maksim Własow
Dmitrij Michajlenko
Anton Nowikow
Magomed Abdusalamow
Denis Graczow