Hopkins vs Murat

[Hugo]

Nie będę kontynuował dyskusji z człowiekiem, który na tym forum jest prekursorem "brudnej polemiki" pełnej insynuacji i inwektyw. No cóż, jaki idol, taki sympatyk. Wcale mnie to nie dziwi.

Natomiast innym uczestnikom forum chciałem jeszcze przekazać kilka uwag. Podtrzymuję stanowczo zdanie, że Hopkins jest "wynalazcą" i prekursorem triku, który nazwałem klinczem ofensywnym (równie dobre będą nazwy: klincz aktywny, klincz prewencyjny, klincz dynamiczny, klincz Hopkinsa). Oczywiście w historii pięściarstwa na pewno ktoś, kiedyś, gdzieś wykonał w ringu podobny manewr, ale żaden bokser przed Hopkinsem nie uczynił z niego kluczowego elementu w swoim sposobie boksowania. Żeby nie być posądzony o gołosłowność, proponuję chętnym obejrzenie pierwszej walki Hopkins - Dawson i zwrócenie uwagi na następujące momenty:
- w 1 rundzie: 2 minuty 23 sekundy do końca rundy
1 minuta 21 sekund do końca rundy
48 sekund do końca rundy
- w 2 rundzie: 2 minuty 47 sekund do końca rundy
2 minuty 16 sekund do końca rundy
1 minuta 33 sekundy do końca rundy
54 sekundy do końca rundy
20 sekund do końca rundy

To jest dokładny chronologiczny zapis klinczów ofensywnych Hopkinsa w ciągu niecałych 2 rund. Niecałych, bo na ostatni z nich Dawson odpowiedział tzw. "brutalnym faulem", po którym nastąpiła żałosna symulacja kontuzji przez Hopkinsa. Czy taka walka ma jeszcze wiele wspólnego z boksem? Chyba nie.

Warto odpowiedzieć sobie na pytanie, co Hopkins osiąga, stosując ten trik. Realizuje aż 3 cele na raz. Po pierwsze, paraliżuje w zarodku akcje ofensywne przeciwnika. Po drugie, na sędziach i widzach wywiera fałszywe wrażenie strony aktywnej i atakującej. Po trzecie wreszcie, wpływa bardzo destrukcyjnie na psychikę przeciwnika (bezsilnego wobec tolerowania takich akcji przez sędziów). W tym kontekście warto z kolei obejrzeć drugą walkę Hopkins - Pascal. W pierwszej fazie walki Hopkins stosował ofensywne klincze bardzo rzadko. Bojowo nastawiony Pascal dominował w ringu i wygrywał większość rund, Kiedy jednak B-Hop włączył swój ulubiony trik (gdzieś tak od 6-7 rundy), to z Pascala jakby uszło powietrze. Nie mogąc boksować, tak jak dotychczas, zaczął się nerwowo miotać po ringu i w efekcie przegrał.