WAGA CIĘŻKA - Serbia, Norwegia, Finlandia

[Sander]

Wracamy do cyklu, wczoraj nad ranem sporządziłem krótkie notatki na temat trzech kolejnych pięściarzy pozostających w obiegu.
Zapraszam do lektury.






SERBIA

Jovo Pudar
30 (KO 17) - 3 (KO 0) - Serbski weteran urodzony w Bośniackim Mostarze 42 lata temu to wciąż szanowany i solidny journeyman.
Ostatnią porażkę poniósł z rąk Samuela Petera ponad 9 lat temu.
W ostatnim czasie mierzy się i wygrywa z liczącymi się na swoim kontynencie latynosami jak Raphael Zumbano Love, Luiz Nascimento czy Hector Avila i wygrywa.
Szczelna garda, twarda szczęka, lewy prosty i szybka prawa ręka - tak po krótce można scharakteryzować tego pięściarza. Pudar jest obecnym posiadaczem mistrzowskiego pasa federacji PABA.


FINLANDIA

Robert Helenius
19 (KO 11) - 0 - 'Nordycki Koszmar' pod banderą Sauerlanda sukcesywnie wspina się po szczeblach rankingowych drabinek. Ma za sobą również bogatą karierę amatorską gdzie stoczył ponad 140 walk. Jego kariera zawodowa mogłaby się rozwijać jeszcze lepiej gdyby nie liczne kontuzje trapiące Fina.
Osobiście nie jestem fanem talentu tego pięściarza. Fin boksuje dosyć siermiężnie, nie posiada zbyt silnego ciosu czy porywającej techniki. Lewy prosty wydaje się być pchany... Ot usilnie promowany przez potężnego promotora solidny średniak.
Ogromnym atutem Heleniusa są z pewnością warunki fizyczne - 200 cm wzrostu i 201 cm zasięgu pozwalają mu kontrolować walki z dystansu szczególnie z mniej wymagającymi rywalami.
Pozostaje czekać na kolejne walki i liczyć na to iż w końcu wyjdzie do ringu w pełni dysponowany.


NORWEGIA

Leif Larsen
17 (14 KO) - 1 - 38 letni Norweg nie jest wirtuozem bokserskich ringów lecz jego kariera w ostatnim czasie nabiera ciekawych kształtów.
Po porażce z rąk wielkiej niespełnionej nadziei wagi ciężkiej Odlaniera Solisa teraz czeka na pojedynek o europejski pas federacji WBO a jego rywalem będzie Christian Hammer.
Larsen posiada silny cios o czym przekonali się między innymi znany w Polsce Jason Gavern czy pogromca Mike'a Tysona - Danny Williams.
Norweg nie jest demonem szybkości a raczej wręcz przeciwnie. Rekord chyba ponad możliwości i umiejętności. W ringu wygląda na ociężałego i zmęczonego.
Najlepszą w jego wykonaniu walką którą widziałem był pojedynek z Williamsem gdzie nieźle pracował jab, akcja lewy-prawy czy imponujący podbrókowy którym skosił Brytyjczyka.
Jeśli nawiąże do tamtego występu to w walce z Hammerem może poszukać swojej szansy.