Wasyl Łomaczenko

[Hugo]

Gala była o wyjątkowo paskudnej porze, więc przysypiałem i nie wszystkie walki widziałem w całości. Jeśli chodzi o walkę główną Łomaczenki z Marriagą to zgodnie z przewidywaniami była do jednej mordy. Dla Łomaczenki SFeW to chyba optymalna kategoria i czuje się w niej, jak ryba w wodzie i sporo lepiej, niż w FeW. Natomiast Marriaga był sztucznym przybyszem z piórkowej i to było od razu widać. Niezależnie od różnicy umiejętności od pierwszego gongu biła po oczach ogromna dysproporcja w sile fizycznej obydwu rywali. Kolumbijczyk w ogóle nie podjął walki o zwycięstwo i walczył jedynie o przetrwanie kolejnych rund, a Łomaczenko praktycznie robił w ringu, co chciał. Jednym słowem był to mismatch.

Z walki Beltran - Vasquez oglądałem jedynie kilka ostatnich rund, w których bardziej podobał mi się bokser z Kostaryki. Całościowo podobno jednak lepszy był Beltran też zgodnie z oczekiwaniami. Chyba była to najciekawsza walka gali. Z innych uczestników gali nieszczególnie podobali mi się Barboza i Dadaszew. Pierwszy miał problemy z pokonaniem teoretycznie sporo słabszego Chicasa, a drugi z początku w ogóle nie radził sobie z chaotycznymi atakami bumowatego Marrufo. Wygraną przed czasem sprezentował mu sędzia, który poddał Meksykanina bez potrzeby w połowie ostatniej rundy. Daleki jestem od zachwytów, jakie pod adresem Dadaszewa wygłaszali polscy komentatorzy. To raczej kandydat na solidnego średniaka, a nie na gwiazdę.

Wracając do Łomaczenki, to nadal z największą chęcią oglądałbym go w SFeW, ale z najlepszymi przeciwnikami w tym limicie tj. z Gervontą Davisem, Miguelem Bercheltem i Jezreelem Corralesem. To byłyby stanowczo lepsze widowiska, niż jakieś umowne limity lub sztuczne wagi z Guillermo Rigondeaux (kompletnie idiotyczny pomysł, ale często powtarzany) lub Mikeyem Garcią. Zanim Łomaczenko pójdzie do lekkiej powinien dokładnie posprzątać super piórkową, gdzie obok w/w mistrzów świata innych federacji mógłby jeszcze stuknąć Orlando Salido.