Najlepsi bokserzy wagi słomkowej

[Hugo]

Waga słomkowa jest bardzo specyficzna, bowiem dla dużej części walczących w niej bokserów stanowi jedynie kategorię przejściową na drodze do wyższych wag. Stąd m.in. bierze się duża fluktuacja mistrzów. W wadze słomkowej walka o dominację toczy się pomiędzy bokserami z Azji (Japonia, Filipiny, Tajlandia), RPA i w mniejszym stopniu Ameryki Łacińskiej.

KRÓL

vacat

W ostatnich latach do miana króla kategorii słomkowej mogli pretendować Kazuto Ioka (Japonia) i Nkosinathi Joyi (RPA). Ten pierwszy przeniósł się jednak do junior muszej, a ten drugi wyraźnie obniżył loty. W tej chwili w kategorii słomkowej nie ma wyraźnego lidera.

ŚCISŁA CZOŁÓWKA

Hekkie Budler (RPA)
W odróżnieniu od większości południowoafrykańskich bokserów z niskich kategorii, Budler nie pochodzi z plemienia Xhosa, lecz jest białoskórym Afrykanerem. Pomimo, że jest tylko mistrzem IBO, wydaje się być najbliżej zdominowania kategorii słomkowej. Budler nie dysponuje silnym uderzeniem, ale imponuje fantastyczną kondycją. Jest typowym swarmerem i atakuje rywali od pierwszej rundy niczym rozwścieczony buldog. Przez pewien czas walczył w junior muszej, gdzie też doszedł do tytułu IBO, lecz stracił go w pojedynku z Gideonem Buthelezim. Była to jego jedyna porażka w dotychczasowej karierze. W czerwcu br. wygrał niejednogłośnie, ale zasłużenie z Nkosinathim Joyim.

Katsunari Takayama (Japonia)
30-letni Takayama od lat uchodził za boksera walczącego bardzo efektownie, ale mało skutecznie. Początkowo boksował w junior muszej, potem przeniósł się do najniższej kategorii. Dwukrotnie walczył w niej o pasy mistrzowskie, ale przegrywał z Romanem Gonzalezem i Nkosinathim Joyim. W 2012 odniósł też porażkę w pojedynku z Mateo Handigiem. Dopiero w marcu br. zdobył pas IBF pokonując Mario Rodrigueza, mimo iż był wcześniej liczony. Takayama preferuje walkę na dystans. Jest szybki i doskonały technicznie, lecz niezbyt silny fizycznie.

Ryo Miyazaki (Japonia)
24-letni Miyazaki jest bokserem niewysokim (156 cm) i krępym. Zasadniczo lubi walczyć na dystans, ale nie unika też długich wymian w półdystansie, do których predestynują go warunki fizyczne i spora siła ciosu. Miyazaki przez wiele lat boksował w junior muszej, zdobywając i wielokrotnie broniąc pasa OPBF. W 2012 przeszedł do słomkowej i już w debiucie zdobył pas WBA, pokonując Pornsawana Porpramooka. W 2013 skutecznie bronił tytułu, zwyciężając przed czasem Carlosa Velarde. Miyazaki jest niepokonany w 19 walkach. Techniką i szybkością znacznie ustępuje Takayamie.

Denver Cuello (Filipiny)
Na początku swojej kariery Cuello zanotował kilka porażek i remisów. Stopniowo piął się w górę rankingów, zdobywając i skutecznie broniąc pasów WBC International i WBC Silver. Odniósł kilka wartościowych zwycięstw nad klasowymi rywalami (m.in. Ganigan Lopez i Ivan Meneses). Jednak dopiero w czerwcu br. otrzymał szansę walki z Xiong Zhao Zhongiem o tytuł WBC. Stoczony na ringu w Dubaju pojedynek Cuello przegrał niejednogłośnie i niezbyt zasłużenie. Jest bokserem silnym fizycznie, ale podatnym na kontuzje. Boksuje na pograniczu stylów boxer i slugger.

SZEROKA CZOŁÓWKA

Xiong Zhao Zhong (Chiny)
Malutki (152 cm) Xiong jest pierwszym zawodowym mistrzem świata rodem z Chin. Trzeba jednak zaznaczyć, że ze względu na promocję boksu w najludniejszym państwie świata trochę mu drogę do zdobycia i obronienia pasa WBC ułatwiono. Wcześniej Chińczyk boksował w junior muszej, gdzie doszedł do zdobycia pasa WBC Silver. Xiong boksuje trochę wbrew warunkom fizycznym. Wchodzi z szybkimi atakami do półdystansu, ale po zadaniu kilku ciosów natychmiast odskakuje do tyłu.

Merlito Sabillo (Filipiny)
Sabillo jest niepokonanym mistrzem świata WBO, ale całokształt dokonań tego 29-letniego boksera na razie nie pozwala na zakwalifikowanie go do ścisłej czołówki. Po zwakowaniu pasa WBO przez Moisesa Fuentesa Sabillo zdobył ten tytuł pokonując Luisa De la Rossę, co było jego pierwszym i jedynym zwycięstwem nad klasowym rywalem. W pierwszej obronie tytułu Filipińczyk wygrał przez tko z bumowatym Jorle Estradą.


Nkosinathi Joyi (RPA)
Bokser z plemienia Xhosa przez wielu uważany był za niekwestionowanego króla wagi słomkowej. W dorobku miał zdobyte i skutecznie bronione pasy IBF i IBO oraz szereg zwycięstw nad takimi rywalami, jak Florante Condes, Raul Garcia i Katsunari Takayama. Niespodziewanie jednak stracił pas IBF, przegrywając przed czasem z Mario Rodriguezem, a następnie uległ na punkty Hekkiemu Budlerowi. Joyi jest bokserem doskonałym technicznie, ale w ostatnich walkach można było zaobserwować u niego niedostatki siły i kondycji.

Jesus Silvestre (Meksyk)
Silvestre sporo osiągnął, jak na dopiero 23 lata. Posiada pas interim WBA, a w dorobku ma zwycięstwa nad takimi rywalami, jak Walter Rojas i Takuya Miyamura. Meksykanin dysponuje silnym ciosem i odnosi sporo zwycięstw przed czasem.

Wanheng Menayothin (Tajlandia)
Menayothin jest niepokonany w 28 pojedynkach i ma na rozkładzie tak znanych bokserów, jak Roilo Gomez, Florante Condes i Jonathan Refugio. Kolejno zdobywał pasy WBC Youth, WBC International Silver i WBC International.

BOKSERZY PERSPEKTYWICZNI

Mateo Handig (Filipiny)
23-letni Handig zaczynał jak bum. Z 6 pierwszych walk przegrał 4. Potem jednak boksował coraz lepiej, a w 2012 wygrał z Katsunari Takayamą.

Ryuji Hara (Japonia)
Malutki (155 cm) Hara ma 23 lata i jest niepokonany w 15 walkach. Dysponuje silnym ciosem. Jest mistrzem Japonii w słomkowej i nigdy nie walczył poza własnym krajem.

Carlos Buitrago (Nikaragua)
Buitrago walczył tylko w Nikaragui, ale pokonywał bokserów z różnych krajów. Ma dopiero 21 lat, a już stoczył 26 pojedynków, z których wszystkie wygrał. Zdobył pas interim WBO po zwycięstwie nad Julianem Yedrasem.

Knockout CP Freshmart (Tajlandia)
Tajski 22-latek o dziwnym ringowym przydomku stoczył dopiero 4 walki na zawodowym ringu. Wszystkie wygrał, w tym dwie z tak znanymi Filipińczykami, jak Mark Anthony Florida i Bimbo Nacionales.

Ali Raymi (Jemen)
Raymi zadebiutował na zawodowym ringu dwa lata temu w wieku 37 lat. Stoczył 12 walk, wygrywając wszystkie przez nokaut w 1 rundzie. Niezależnie od wątpliwej klasy rywali, to duże osiągnięcie.

[Sander]

Nie moje rewiry ta kategoria ale trzeba będzie z czasem zapoznać się z tymi pięściarzami.
Fajnie, że pojawiłeś się na forum.

[BESTIA]

No witam Hugo, obyś został na dłużej.

[Maynard]

Jesus Silvestre to stuprocentowy Meksykanin, nie Filipińczyk. Na Filipinach walczył tylko raz w karierze, przegrywając z Donnie Nietesem.
Swoją drogą, już za kilka tygodni (11 września) to właśnie Silvestre stanie naprzeciw Ryo Miyazakiego, dla którego będzie to z pewnością największe wyzwanie w karierze.

Denver Cuello przegrał z Xiongiem głównie z powodu kontuzji, która spowodowała, iż praktycznie od początku walki uderzał zaledwie jedną ręką, a i tak wielu ekspertów uważa, że sedziowie powinni tę walkę wypunktować na jego korzyść. Rzeczywiście była blisko remisu, co w przypadku "jednorękiego" pięściarza jest sporym wyczynem.

Bardzo jestem ciekawy potencjalnej walki pomiędzy dwoma aktualnymi mistrzami WBO. Sabillo, dawny mistrz walk na gołe pięści, ostatnio pewnie wykańcza przeciwników przed czasem, jednak ci nie należą nawet do szerokiej czołówki tej słabej kategorii wagowej. De La Rosa ma mocno "napompowany" rekord, więc tej wygranej też nie można przeceniać. Buitrago z kolei ma olbrzymi potencjał, ale jego nikaraguańskich promotorów nie stać na lepszych rywali i do tej pory walczył kilkukrotnie z tymi samymi pięściarzami np. journeymanem Eddy Castro. Pokonany przez niego Yedras to również pięściarz o nabitym rekordzie, jednak walka odbyła się na jego terenie w Meksyku, a punktacja sedziów mimo wszystko odwzorowuje wielką przewagę, jaką miał w tym pojedynku Buitrago. W walce z Sabillo stawiałbym na młodego reprezentanta Nikaragui.

Walka Budler-Joyi wzbudziła w RPA kontrowersje, ale zgadzam się, że Hekkie był minimalnie lepszy. Mógłby teraz zmierzyć się z Takayamą, który chyba nie ma aktualnie żadnych propozycji (brak mocnego promotora nie pozwala mu na bronienie tytułu w Japonii).

[Hugo]

@Maynard

Oczywiście Jesus Silvestre to Meksykanin, a nie Filipińczyk. Jakoś niechcący mi się przekłamało. Dziękuję za sprostowanie.

[Hugo]

RANKING 2013

1. Hekkie Budler (RPA)

2. Katsunari Takayama (Japonia)

3. Denver Cuello (Filipiny)

4. Xiong Zhao Zhong (Chiny)

5. Wanheng Menayothin (Tajlandia)

6. Jesus Silvestre (Meksyk)

7. Carlos Buitrago (Nikaragua)

8. Merlito Sabillo (Filipiny)

9. Ali Raymi (Jemen)

10. Ryuji Hara (Japonia)

11. Ganigan Lopez (Meksyk)

12. Mateo Handig (Filipiny)

13. Simphiwe Khonco (RPA)

14. Knockout CP Freshmart (Tajlandia)

15. Byron Rojas (Nikaragua)

16. Yuma Iwahashi (Japonia)

17. Vergilio Silvano (Filipiny)

18. Pigmy Kokietgym (Tajlandia)

19. Pornsawan Pormpramook (Tajlandia)

20. Karluis Diaz (Kolumbia)

[Matys]

"9. Ali Raymi (Jemen)"

Serio?

[redd]

(01-01-2014 12:36 PM)Matys napisał(a):  "9. Ali Raymi (Jemen)"

Serio?

Też się dziwię. To jest pięściarz zupełnie niezweryfikowany, tłukący samych bumów. Całkiem prawdopodobne, że Raymi to totalna ściema. Jak dla mnie local hero dostający ko od pierwszego coś potrafiącego boksera.

Widziałem jego walki na yt. Facet leci totalnie odsłonięty i tłucze cepy na korpus jak szalony. Ktoś, kto potrafi skontrować musi to wykorzystać. Przy nim nawet Luis Concepcion wydaje się być dobry w defensywie.

Moim zdaniem Raymi to taki sam freak jak ten koleś z Iranu:
http://boxrec.com/list_bouts.php?human_i...&cat=boxer

[Sander]

@redd
Ale kwiatka znalazłeś.
Gość zaczął karierę blisko 40stki i w wieku 56 lat nadal boksuje... Pytanie :
Co go ku temu motywuje? Pieniądze? Kto mu je w ogóle płaci i za co?

Co do Raymi'ego to nie wiedziałem, że w Polskich mediach można coś o nim znaleźć :
http://sportowybar.pl/8541/ali-raymi-naj...ysta-boksu

Umieszczenie go w takim rankingu @Hugo jest troszeczkę niepoważne... Widzisz w nim coś?
Gość wyraźnie jest jakimś nastawionym na rekord dziwakiem - walczy tylko z debiutantami lub niepokonanymi rywalami a co do ich klasy to chyba nawet nie ma co się wypowiadać... Szok, że go tutaj wrzuciłeś.

[Hugo]

To jest bardzo słaba kategoria i to samo, co o Raymim można by powiedzieć co najmniej o 5-6 innych bokserach z tej klasyfikacji. Też są nie sprawdzeni, bo boksowali tylko na własnym (japońskim, filipińskim, południowoafrykańskim) ringu. W dodatku Raymi ma 20 wygranych przez nokaut w 1 rundzie, a tamci sporo porażek, chociaż też nie boksowali z nikim znanym. Jeżeli tacy bokserzy, jak Silvano, Verchelli, czy superbum Lookrak dostali title shoty w końcówce 2013, to myślę, że Raymi bardziej na to zasługuje, chociażby jako bokserska ciekawostka.