Rio 2016

[Hugo]

Kilka świeżych wrażeń z turnieju olimpijskiego:
a) Tomasz Jabłoński
Mogę się mylić, bo mało oglądałem wcześniej Jabłońskiego w akcji, ale uważałem go raczej za boksera dystansowego z niezłą techniką. Tymczasem wczoraj zaboksował jak swarmer. To miało swoje uzasadnienie, bo rywal miał lepsze warunki fizyczne, ale odniosłem wrażenie, że Polak robi coś, co nie za bardzo mu leży. Jego wejścia do półdystansu były chaotyczne i z reguły kończyły się klinczem i szarpaniną. Chyba lepiej było jednak boksować na dystans z rzadszymi, ale za to dobrze przygotowanymi atakami w półdystansie.
b) zawodowcy
Byli głosy, że zawodowcy pozabijają amatorów, a tymczasem w Rio nastąpiła prawdziwa rzeź zawodowców. N'Jikam, Graf i Sołonienko przegrali pierwsze walki,a Carmine Tommasone i Amnat Ruenroeng odpadli w drugiej rundzie. Sądziłem, że honor zawodowców obroni Khedafi Djelkhir, jako amator mistrz Europy i wicemistrz olimpijski z Pekinu, a jako zawodowiec legitymujący się bilansem 16(12)-0. Zacząłem szukać jego pierwszej walki i... nie znalazłem. Okazało się, że dwa tygodnie przed olimpiadą wycofał się ze startu bez podania przyczyny. Sprawa jest tajemnicza. Bardziej niż doping podejrzewam religijno-polityczny podtekst decyzji Djelkhira.
c) sędziowanie
Wielkich przekrętów nie dostrzegłem, ale do kilku werdyktów mam zastrzeżenia. Skrzywdzony został np. w superciężkiej Niemiec Erik Pfeifer (jako junior wygrał z Wawrzykiem), którego szybkość i technika nie zostały docenione w pojedynku z silnym, ale dość surowym rywalem z Wysp Dziewiczych.
d) rewolucja geograficzna
Kraje, które kilka lat temu nadawały ton boksowi amatorskiemu, jak Rosja, Ukraina i Wielka Brytania znajdują się w głębokim odwrocie. Niewielu bokserów z tych krajów w ogóle się zakwalifikowało, a ci co występują często odpadają w eliminacjach. Teraz potęgami w boksie amatorskim są Kazachstan, Azerbejdżan i Kuba. Z krajów europejskich dobrze prezentują się reprezentanci Francji.