Polskie podwórko: bokserzy, promotorzy i gale

[Hugo]

@Gogolius
Najważniejsza jest kwestia akceptacji lub nie dla sposobu prowadzenia bokserów polegającym na budowaniu im bilansów ze słabeuszami w celu jednokrotnego "skoku na kasę" czyli walki z dużo lepszym przeciwnikiem, której wynik jest z góry do przewidzenia (na ogół szybkie KO, lub trochę późniejsze po "pobawieniu się"). Robi tak ze swoimi bokserami wielu promotorów. Ja nie wchodzę w zagadnienie, czy bokserowi dzieje się krzywda, czy nie. Skoro się na to godzi, to zakładam że nie. Ten proceder nie podoba mi się jednak z 2 innych powodów. Po pierwsze, jest często marnowaniem talentu zawodnika. Taki np. Syrowatka udowodnił, że ma talent być może na miarę jakiegoś pasa EBU, IBO lub WBC Silver. Żeby go zdobyć, powinien stoczyć 3-4 walki z dobrej klasy rywalami i je wygrać. Potem ze 3-4 obrony pasa i będzie można mówić o nim jako o bokserze spełnionym i udanej karierze na miarę talentu. Jeżeli jednak teraz rzuci się go dajmy na to na Bronera lub choćby Josha Taylora, to skończy się to ciężkim nokautem na Polaku, który odtąd będzie bokserem rozbitym i niczego już w boksie nie osiągnie. Czyli jednorazowa duża kasa w zamian za pozbawienie zawodnika wszelkiej przyszłości. Inaczej określając, gospodarka rabunkowa. Po drugie, taki sposób postępowania to oszustwo w stosunku do widzów, którym wmawia się że obejrzą pojedynek dwóch godnych siebie rywali, a w rzeczywistości wciska im się mismatch. Zamiast title shota dla Szpilki zakończonego jego przegraną przez ciężki nokaut stanowczo wolałbym obejrzeć jego kilka walk z przeciwnikami o zbliżonym do niego poziomie.

Nie widzę wielkiej różnicy pomiędzy klasą przeciwników Szpilki, Głażewskiego i Kołodzieja przed ich "title shotami" (nie licząc Jenningsa i Mohoumadiego, z którymi Szpilka i Głażewski przegrali przed czasem, co nie jest żadnym zaliczeniem kolejnej przeszkody).