Terminologia bokserska

[redd]

Fajny pomysł z tą encyklopedią ^^

Radziecka szkoła boksu – Nastawiona jest na wywieranie pressingu, oparta na doskonałych ciosach prostych i raczej skierowana na walkę z dystansu. Bokserzy z tej szkoły również znani są z efektywnej pracy nóg, nie jest ona tak efektowna jak u lotnych Kubańczyków, ale za to nastawiona na znalezienie optymalnej płaszczyzny do zadania jak najmocniejszego ciosu. Przedstawicielami tej szkoły boksu są: - Wiaczesław Głazkow, Denis Lebiediew, Siergiej Kowaliow, Artur Beterbijew, Gienadij Gołowkin.

Rodzaje gardy:

Klasyczna: Polegająca na ułożeniu równolegle rąk od głowy (zakrywanej przez rękawice) do korpusu (osłanianego przez łokcie). Jest to najczęściej stosowany rodzaj techniki obronnej przez bokserów. Przykłady: Wiaczesław Głazkow, Krzysztof Włodarczyk, Artur Abraham.

Philly shell/shoulder roll (z Pol. “skorupa filadelfijaska) – Polega na zasłonięciu tułowia zgiętą, przednią ręką boksera, kiedy ręka tylnia jest ustawiona tak jak w klasycznym wariancie gardy. Takie ułożenie powoduje, że część głowy nie jest osłoniona przez rękawicę – w założeniu pięściarz ma zbijać ciosy nadlatujące z odkrytej strony barkiem. Ten wariant defensywy wymaga doskonałego refleksu i świetnego balansu tułowia. Stosują ją Floyd Mayweather Junior, James Toney i Bernard Hopkins.

Cross-armed - Technika już praktycznie nie stosowana. Polegała ona na zakrywaniu głowy poprzez uniesienie zgiętych rąk na wysokość głowy, co jednak powodowało odsłonięcie tułowia. Stosowali ją George Foreman i Joe Frazier.

Peek-a-boo - rodzaj obrony bokserskiej, którego nazwa pochodzi od nazwy dziecięcej zabawy. Pięści są w peek-a-boo umieszczone na wysokości oczu lub ust, tuż przed twarzą. Resztę twarzy osłaniają przedramiona. Peek-a-boo jest obroną aktywną, jej skuteczne zastosowanie wymaga niemal nieustannego balansu ciałem - głowa nie może pozostawać w jednym miejscu, by defensywa tworzyła dogodną pozycję wyjściową do kontrciosu i do przejścia do kontrataku. Pięściarzem, który doprowadził peek-a-boo do perfekcji, był Mike Tyson. (Za bokser.org)

I jeszcze:

Timing – określa zdolność boksera do zadawania precyzyjnych uderzeń, kiedy tylko nadarzy się do tego okazja. Timing zależy od refleksu i pozwala na wysoką skuteczność uderzeń.

"Pompowany balon" - Zazwyczaj zawodnik o świetnie wyglądającym bilansie walk nabitym na bumach, jednak do tej pory nie konfrontowany ze zbyt wymagjącymi rywalami. Mimo samych zwycięstw taki pięściarz nie prezentuje zbyt wysokiego poziomu sportowego. Gdy "pompowany balon" przegrywa mówi się o "przebiciu balonika".

Brytyjskie przerwanie walki – Jest to potoczne wyrażenie oznaczające przedwczesne przerwanie pojedynku przez sędziego ringowego, kiedy bokser ogłoszony przegranym nie znajdował się w zbyt wielkim niebezpieczeństwie. Zazwyczaj spotykane na brytyjskich ringach.

Dodałbym jeszcze do określenia „Cerber” dodać bardziej znane „Gatekeeper”, czy „Bramkarz”. Szczerze mówiąc nie spotkałem się z tym pierwszym określeniem

Poza „nokdaunem” dodałbym też pojęcie „liczenie”, czyli liczenie boksera przez sędziego ringowego w momencie kiedy dotknie on po ciosie przeciwnika maty ringu jakąkolwiek inną częścią ciała niż stopy.

Lokalne komisje bokserskie – One ustalają zasady, na jakich toczą się pojedynki w danym stanie/hrabstwie, czy po prostu kraju. Tak np., w Wielkiej Brytanii jest dopuszczane punktowanie walki tylko przez sędziego ringowego, a w Japonii tamtejsza komisja przez długi czas nie uznawała pewnych federacji mistrzowskich.

Don King – stary złodziej, który stawia włosy by ukryć rogi.