Nicholas Walters

[Hugo]

Skoro został wywołany Walters, to wrzucam na jego temat świeżutkiego gotowca ze swojej strony http://www.bokserzy.cba.pl

NARODZINY GWIAZDY
Chyba nie będzie przesady w stwierdzeniu, że podczas niedawnej gali w Carson Nicholas Walters „skradł show” Giennadijowi Gołowkinowi. Znakomity bokser z Kazachstanu przeprowadził bowiem szybką egzekucję na Marco Antonio Rubio, tymczasem Jamajczyk zdążył bardziej rozgrzać publiczność, tocząc 6 rund pasjonującej walki z Nonito Donaire o pas WBA Super w piórkowej, zanim ostatecznie zwyciężył przez efektowny nokaut. Kim jest Nicholas Walters i czy mamy w jego przypadku do czynienia z nową wielką gwiazdą zawodowego boksu?

Jeszcze do niedawna 28-letni obecnie Walters był zupełnie nieznany nawet pasjonatom zawodowego boksu. Jego kilkuletnia kariera amatorska przyniosła mu wprawdzie kilka średniej rangi sukcesów, ale w jedynej wielkiej imprezie, mistrzostwach świata w Chicago, Jamajczyk przegrał już w swojej pierwszej walce. Jako zawodowiec szedł od zwycięstwa do zwycięstwa, lecz jego rywale byli co najwyżej średniej klasy. Kiedy WBA wyznaczyła Waltersa i Kolumbijczyka Daulisa Prescotta (młodszy brat bardziej znanego Breidisa Prescotta) do walki o wakujący pas WBA w wadze piórkowej, większość kibiców odebrała to jako kolejną fanaberię federacji znanej z upodobania do dziwnego promowania niektórych bardzo przeciętnych pięściarzy. Walters rozbił Prescotta, a w kolejnej walce jeszcze szybciej odprawił podobnie anonimowego Alberto Garzę, ale te zwycięstwa przeszły bez wielkiego echa. Dopiero pojedynek z Vikiem Darchinyanem w maju br. w Macao przyniósł mu nieco rozgłosu, aczkolwiek uważano, że swą wygraną przez nokaut w 5 rundzie zawdzięcza on wyłącznie znacznej przewadze siły fizycznej nad schyłkowym już Ormianinem, który w dodatku zapuścił się do zdecydowanie dla niego za wysokiej kategorii.

Dobre warunki fizyczne (170 cm wzrostu i 185 cm zasięgu) i siła fizyczna stanowią solidną bazę boksu Waltersa. Warto zauważyć, że siła fizyczna Jamajczyka przekłada się nie tylko na potężny nokautujący cios, lecz także na odporność na uderzenia rywali. W walce z Donaire'em Walters zainkasował kilka słynnych „bolo punches” filipińskiego mistrza, lecz nie uczyniły one na nim większego wrażenia. W tym pojedynku można było jednak dostrzec i docenić jego inne niż siłowe walory bokserskie. Reprezentant Jamajki dobrze posługuje się ciosami prostymi, które wykorzystuje do przygotowania akcji zaczepnych. Jak boleśnie przekonał się Donaire, Walters potrafi mocno przyłożyć zarówno sierpowym, jak i hakiem. Nieco gorzej wygląda jego defensywa, ale jest to element który można poprawić. W zakresie motoryki na uznanie zasługuje dobra praca nóg, natomiast szybkość zadawanych ciosów na kolana na pewno nie rzuca. Całościowo uznałbym Waltersa za ofensywnego sluggera (w znaczeniu pięściarza bazującego na elementach siłowych, a nie prymitywnego osiłka) z predyspozycjami do ewentualnej zmiany stylu na dystansowego kontrboksera.

Na chwilę obecna poza Wasylem Łomaczenką nie widzę w kategorii piórkowej godnego rywala, który mógłby stawić czoła Waltersowi. Równie ciekawe perspektywy mogą się przed nim otworzyć w super piórkowej, gdzie wprawdzie roi się od pięściarzy bardzo solidnych, ale nikogo naprawdę wybitnego nie widać (może poza Rancesem Barthelemym). Sądzę, że przy dobrym prowadzeniu i eliminacji niektórych mankamentów Walters ma perspektywy zdominować nie tylko jedną kategorię wagową, ale stać się na długie lata budzącym postrach „Gołowkinem wag lekkich”.