Miguel Cotto

[Gogolius]

Cotto jest tuż przed walką z Alvarezem.
Tak sobie rozmyślam o Portorykańczyku i stwierdzam, że strasznie mocno się trzyma go porażka z Troutem. Pokonał w bardzo efektownym stylu dwóch czołowych bokserów wagi średniej. Ktoś powie "Jeden bez kolan, a drugi to rozbitek po GGG", ale nie zmienia to faktu, że Cotto jest teraz w niesamowitym sztosie.

Po walce z Floydem, za którą powinien być chwalony, zamiast dogadać się z Pac - Manem (Pacquaio chciał 150 funtów jako limitu, Cotto pełnego 154) czy z Floydem (Floyd boksował tylko maj - wrzesień co Miguelowi średnio pasowało) on polazał na niewygodnego, niemedialnego Trouta.

Pomijam już artykuły tego typu (wprawdzie SE, ale dobrze oddaje atmosferę w tamtych chwilach: http://sport.se.pl/sporty-walki/boks/tro...4256.html)

Koleś wraca, rozwala Martineza, niszczy Geale'a, idzie na Alvareza, ale traktowany jest jak underdog, na którym Canelo ma się wspiąć wyżej. Mam takie wrażenie, że Cotto ciągle ma podgórkę. Na twarz, która wyraża bezbrzeżne cierpienie oraz smutek wpływu nie miał. Spotkał na swojej drodze kolesia z gipsem zamiast bandaży. Potem jeden celny cios ustawił mu walkę z Pacquiao oraz dał Floydowi jedną z czterech najtrudniejszych walk w karierze (obok Maidany, Castillo i może Oskara). A potem przegrał z Troutem, który absolutnie jest klasą światową.

A teraz jak wreszcie Miguel wyszedł z cienia Floyda i Paca i dyktuje warunki, to się mu zarzuca że gwiazdorzy (no dobra, gwiazdorzy), nie walczy w pełnym limicie średniej (no dobra, nie walczy) i w ogóle.

Prawda, ale mam wrażenie że to bokser, który za 10 lat będzie zapamiętany z tych czterech porażek (szczególnie ta ostatnia, która chyba jest interpretowana jako "obskoczenie Cotto do jednej mordy" + catchweightowej końcówki kariery. A to jest zasłużone hall of fame, poklask, brawa i świetna kariera.

Walka z Alvarezem jest tutaj: http://forum.bokser.org/thread-2145.html...ight=Cotto . W tym temacie rozmawiajmy o samym Cotto