Fajne filmy, które polecacie

[kubala1122331]

SPOILER ALERT

















Głównie o to, że przez pierwszą część film powtarza nam wiele razy, że "prawdziwe" śmierci z pierwszej części są nieodwracalne, że to, co się stało, jest czymś ostatecznym. Po czym, bez większego problemu, wracają sobie do życia Thanos i Gamora, którzy zmarli w rzeczywistym świecie. Podobno można to niby jakoś podciągnąć pod jakieś tunele (?) czy inne, cytując Jacka Kurskiego, chujumuju, tyle, że wtedy zupełnie traci na ciężarze śmierć Tony'ego Starka. No bo po czym tu płakać, skoro twórcy mogą w każdej chwili (jeżeli Downeyowi Jr zachce się wrócić do uniwersum) zrobić skok do przeszłości i wrócić do życia Iron Mana?
Wiem, że to kino superbohaterskie, gdzie w komiksie bohaterowie dziesiątki razy umierali i wracali, ale, kurczę, to uniwersum jest tak dobre, postaci tak wyraziste i ludzkie, że ciężko traktować ich jako zwyczajne, obce, nadludzkie postacie.

Rozśmieszyło mnie też zdziwienie Czarnej Wdowy i Clinta, jak poszli sobie po kamień duszy. Wiedząc, że z jakiegoś powodu Thanos poszedł tam z Gamorą i wrócił sam ze swoją zdobyczą (wiedzieli to Strażnicy Galaktyki, którzy kontaktowali się przecież z Natashą) przecież nikt nie mógł się spodziewać, jaką trzeba zapłacić cenę. Nikt się nie spodziewał. Nikt.

Nie przekonała mnie również postać Thora. Sam koncept bardzo dobry - wykorzystanie go już słabsze. Można było wycisnąć z tego więcej, pokusić się o zwrócenie uwagi na problem radzenia sobie z porażką, stratą najbliższych, utratą celu, pokazanie, że nawet wielki potężny bóg może mieć z tym problemy. A dostaliśmy masę heheszków, które gdzieś po piętnastym razie zaczęły mocno nudzić. Wiem. może to nie ten rodzaj kina, ale przecież Marvel we wcześniejszych dokonaniach zwracał uwagę także na problemy społeczne.

Ogólnie, już bardziej na chłodno (tamten wpis pisałem wracając z kina - tak, o 3:29 ) nieco cieplej wspominam film jako całość. Złapałem więcej nawiązań do innych filmów Marvela niż na sali kinowej, jeszcze bardziej polubiłem motyw związany z zakończeniem postaci Kapitana Ameryki. Z drugiej strony mam trochę żalu, że to mogło być jeszcze lepsze. Mniej oczywistych rozwiązań, brak wspomnianej już dziury logicznej czy nie tak oczywista śmierć Irona Mana. Nie chodzi już nawet o to, że mówiło się, iż Downey Jr zrezygnował z dalszego grania postaci, lecz zastosowanie takiego mocnego szantażu emocjonalnego (którego bardzo nie lubię) - widzu, pokażemy ci córkę Starka, zobacz szczęśliwą rodzinę, wyobraź sobie jej rozpad, popłacz się na śmieci bohatera.

Wyszło, jakby mi się nie podobało, ale ogólnie lubię. Ale jak pisałem, liczyłem na coś wielkiego, a dostałem tylko porządny (w mojej opinii) film. Także "Infinity War" wciąż najlepszym blockbusterem w historii kina