Jarell Miller

[fext]

Przewrotnie powiem - w przypadku Millera pół roku to okres idealny. Oczywiście, w takich przypadkach pierwszą myślą jest zawsze "aż trzy substancje, zawiesić gościa na 100 lat!", ale wbrew pozorom roczne albo nawet dwuletnie "zawieszenie" byłoby dla tego akurat zawodnika... bardziej korzystne. Powód jest prosty. Jak już pisałem, Miller koksował, co potem zostało potwierdzone również "oficjalnie". Problem polegał na tym, że on na tym koksie opierał cały swój "modus operandi". Facet był jedyny w swoim rodzaju. Jeśli spojrzeć na pierwszą setkę (a pewnie i dwusetkę) pięściarzy wagi ciężkiej na boxrecu, łatwo jest odkryć, że "wagą graniczną" 95% bokserów jest 120 kilo. Cięższych w czołówce, zapleczu czołówki i zapleczu zaplecza nie ma.

Nawet notoryczne pasibrzuchy i obżartuchy w rodzaju Ruia młodszego i Kownackiego rzadko kiedy przekraczają tę granicę, ale nawet wtedy ten smalec "wylewa im się uszami", słonina radośnie fruwa wokół pasa przy jakimkolwiek szybszym ruchu, to samo na rękach, podczas zadawania ciosów. Słonina, która nie wymaga dotleniania, tak jak mięśnie.
I oto nagle wychodzi Miller. Cały na czarno. Black Polska. 130 albo i 140 kilo żywej wagi. Ale nie wygląda tak, jakby urwał się z zawodów sumo, tylko tak, jakby 120 kilowego Pudziana obłożyć kilkunastoma kilogramami słoniny. Potęga!

Wychodzi i fruwa. Cud? Ani trochę. Bo koks, który brał był wspaniale dobrany, naprawdę. Gdyby to nie było zakazane, mógłby wręcz służyć za wzór. To znaczy pomijając drobny szczegół, że przy takiej "diecie" w wieku 35 lat nasz bohater padłby na zawał. Tak czy inaczej, powstał swojego rodzaju mutant. Tylko że bez koksu ten mutant jest kolosem na gównianych nogach. Przede wszystkim, przy swoim wzroście powinien ważyć maksymalnie 110 kilo. Albo 120-125, ale wtedy powinien "powiewać sadłem", jak Kownacki i Ruiz.

Pora więc na konkluzję, żeby wyłuszczyć, do czego zmierzam. Otóż bez "wszechstronnego wspomagania" Miller w swoim obecnym stanie jest pięściarzem na 4 rundy. Problem polega na tym, że nie dysponuje pojedynczym, miażdżącym ciosem. Dlatego bez koksu po tych 4 rundach z narożnika będzie musiał podnosić go dźwig. Może też znacząco schudnąć, również z pożerających tlen mięśni i wtedy będzie po prostu "wyrobem Chisoropodobnym" , tyle że nieco słabszym od pierwowzoru. I teraz - jeśli dać by mu na przykład rok albo dwa, to facet mógłby spróbować znaleźć jakąś nową formułę, nowy pomysł na siebie. Tymczasem od dostał pół roku zawieszenia, co moim zdaniem jest oczywistą prowokacją. Jeżeli Miller połknie przynętę i wyjdzie bez koksu nawet do takiego Charra (który też przykoksować lubi), to może się srodze zawieść.

Podsumowując, przy założeniu, że przed kolejną walką będzie naprawdę ściśle kontrolowany, za pół roku ujrzymy całkowicie innego Millera. Albo nie ujrzymy go wcale, jeżeli zawodnik uświadomi sobie potrzebę całkowitej przebudowy dotychczasowego stylu i wróci dopiero wtedy, kiedy mu się to uda.