Fajne filmy, które polecacie

[kubala1122331]

Podobnie jak rok temu, stworzyłem sobie listę najlepszych filmów zakończonego roku. Tym razem zajęło mi to trochę więcej czasu, bo w samej końcówce grudnia trafiło do polskiej dystrybucji kinowej kilka długich filmów, których nie mogłem odpuścić bez obawy, iż lista będzie niekompletna. Tym razem skupiłem się jedynie na premierach kinowych. Obejrzałem ich... bardzo dużo. Może nie napiszę ile, bo zostanę uznany za szaleńca

1. Climax - Pisałem o nic w niedawnym poście, dodam więc tylko, że z upływem czasu wciąż jestem nim absolutnie zajarany. 28 lutego wychodzi na DVD, trzeba będzie biec do Empiku wydać ciężko zarobione 40 zł, bo muszę mieć to w swojej, coraz bardziej powiększającej się, kolekcji.

2. Avengers: wojna bez granic - Pewnie najlepszy blockbuster w historii. Cudownie naładowany akcją, humorem, ale i realnymi emocjami. Szkoda, że pewnie kontynuacja wszystko popsuje

3. Trzy Billboardy za Ebbing, Missouri - Najlepszy scenariusz ostatnich lat. Tłuste, soczyste, cudowne dialogi, kapitalnie narysowane postacie, które rozwijają się wraz z toczącymi się wydarzeniami. Aktorsko? Prawdziwe mistrzostwo. Obiektywnie najpewniej najlepszy film roku, zwyczajnie te dwa wyżej, jakoś tak pokochałem i dlatego są wyżej.

4. Roma - Oscarowy film Cuarona. Technicznie to na pewno jeden z najlepszych filmów w historii kina. Mimo posiadania Netflixa, wybrałem się do kina i było warto, bo szczęka opadła mi po kolana. Wielki, dopracowany do szczegółu film.

5. Jeszcze nie koniec - Pewnie najbardziej przerażający seans w tym roku. Końcowa sekwencja dosłownie wbija w fotel, powodując prawdziwy emocjonalny rollercoaster. Wcześniej nie jest gorzej. Znakomicie budowane napięcie, bazujące na niepewności.

6. W ułamku sekundy - Chyba jedno z największych zaskoczeń roku. Film wszedł sobie po cichutku do kin w cieniu oscarowych premier w pierwszej połowie roku, a swoją jakością przebił większość z nich. Świetnie wyreżyserowany, który totalnie wbija w fotel. Sceny z sali sądowej wywołują taką złość i żądze zemsty. A potem wstyd po seansie...

7. Niemiłość - Typowy Zwiagincew. Film smutny, przygnębiający, depresyjny, film, w którym wszystko jest nie tak, wszystko jest czarne i nie ma żadnej nadziei. Czyli moje kino.

8. Ciche miejsce - Nie wiem czy najlepszy horror roku, ale jednak horror na którym rzeczywiście realnie się bałem. Nie chcę nawet o nim pisać, bo się dalej boję. Ale warto zobaczyć, szczególnie w domowym, hehe, zaciszu.

9. Płomienie - azjatyckie kino znów pokazuje jakość i pazur. Thriller, który tak naprawdę nie jest thrillerem. Znakomity miszmasz gatunkowy. Chang-dong Lee bawi się filmem - konwencją kryminału, myli tropy, jednocześnie znakomicie budując atmosferę niepewności i rosnącej tajemnicy.

10. Kształt wody - jeden z najniżej ocenianych filmów Oscarowych ostatnich lat. A dla mnie zasłużony. Film robiony z serduchem, miłością do kina, z wielką rolą Sally Hawkins. Niby taka bajka fantasy, a jednak całkiem mroczna, momentami naturalistyczna.

11. Suspiria - świetne są te psychologiczne horrory, które coraz częściej trafiają do polskich kin. Bałem się trochę seansu, bo mimo, iż Luca Guadagnino na pewno umie robić filmy, to ja nie lubię jak on robi filmy (jakie koszmarne było dla mnie to wszędzie wynoszone na piedestał Call me by your name...). No ale tę wersję kupiłem. Zupełnie inna niż klasyczny pierwowzór Diego Argento. Czy lepszy? Myślę, że minimalnie, co jest już wielkim komplementem dla tego dziełka.

12. Zimna wojna - Szkoda, że Pawlikowski nie zrobił tego filmu rok temu. A tak, "Roma", niestety, o wiele lepsza, zarówno w warstwie technicznej, jak i opowiadanej historii. Co nie zmienia faktu, że "Zimna wojna" jest znakomita.

13. Spider-man: universum - jeden z najlepszych filmów superbohaterskich w historii. Co za tempo, dynamika, jak bardzo zróżnicowana kreska w zależności od tego, jaki bohater jest przedstawiany. Wybawiłem się, jakbym miał 5 lat.

14. Pierwszy człowiek - razem z ekipą Damiena Chazelle'a byłem na Księżycu.

15. Operacja Overlord - Jak dla mnie, jeden z najlepszych akcyjniaków ostatnich lat. Bez śmiesznych prób rozbudowy psychologicznych postaci, tylko akcja, tętno od samego początku. II wojna światowa, eksperymenty, zombienaziści -

16. Czarna Pantera - Jeden z lepszych Marveli. W IMAXie zrobił na mnie olbrzymie wrażenie, choć potem w telewizji już nie tak wielkie. Mimo to, wciąż pamiętam te emocje podczas seansu.

17. Dziedzictwo. Hereditary - Już trzeci horror na liście, być może nawet najlepszy? Pierwsze 3/4 filmu to była rewelacja. Horror zbudowany na kanwie mocnego dramatu społecznego? Wow. Samego zakończenia nie kupiłem, choć jak pomyślę z perspektywy czasu, to coraz mocniej się do niego przekonuję. Debiut marzenie Ariego Astera.

18. Party - Błyskotliwa czarna komedia. Niesamowicie inteligentne, kapitalnie zagrane kino. Szczególnie polecam nadrobić, kto nie widział, bo trwa jedynie 70 minut.

19. Nić widmo - kolejne dziełko Paula Thomasa Andersona. Doskonałe w każdym calu, z doskonałą kreacją Daniela Day Lewisa. Dlaczego więc tak nisko? Bo emocji w tym nie wyczułem za grosz.

20. Ajka/W czterech ścianach życia - nie miałem pojęcia, na który z tych filmów się zdecydować, więc daję je ex aequo. Nieco większy sentyment mam do Ajki, ale to chyba z tego względu, że miałem przyjemność być na spotkaniu i zamienić kilka słów z Siergiejem Dworcewojem, reżyserem tego kazachskiego dramatu. Jeden z najtrudniejszych, najbardziej dusznych seansów w tym roku. Ciężki, trudny od początku do końca. Ale zostawia gdzieś tam cień nadziei. Kapitalna Samal Esljamowa, z którą również miałem okazję chwilę porozmawiać. "W czterech ścianach życia" odczuwa się bardzo podobnie, choć to film o zupełnie innej tematyce. Film o wojnie bez wojny. A jednak bardziej druzgoczący niż te wszystkie sceny z samego pola bitwy.

Ogólnie bardzo dobry rok, choć bez rewelacji. Z zeszłego roku zostanie mi w pamięci na bardzo, bardzo, bardzo długo przynajmniej 5-6 filmów, z tego, myślę, że maksymalnie 2-3. Mimo to, bardziej równy rok - duża ilość dobrych, choć nie wybitnych dziełek. 2019 rok zapowiada się chyba ciekawiej. Miałem okazję zobaczyć już ok. 10 filmów przedpremierowo. Jeśli mógłbym coś polecić to zdecydowanie Kafarnaum Nadine Labaki Jeśli chodzi o polskie kino, to myślę, iż warto będzie wybrać się na Córkę trenera czy Monument Jagody Szelc, która w 2018 roku zadebiutowała bardzo dobrą "Wieżą. Jasny dzień".

Ogólnie, rok 2018 pod względem filmowym wspominam bardzo dobrze. Poznałem kilku reżyserów, których mogę spokojnie uznać za wybitnych (szczególnie Andriej Zwiagincew i Hirokazu Koreeda), dokopałem się do kilku filmów, które będę uwielbiał zawsze (szczególnie Dmuchaną lalę czy bardziej klasyczne Cinema Paradiso). Momentami było też gorzej, ale nigdy nudno