Ranking P4P forum Bokser.org

[kubala1122331]

Po prawie 1.5 roku wreszcie konkretnie przysiadłem nad stworzeniem swojego rankingu P4P. Postanowiłem, że zrobię go zupełnie od podstaw, albowiem myślę, że po tak długiej przerwie ciężko o jakieś konkretne aktualizację. Jak zawsze, uzasadnię swoje TOP 10 oraz króciutko przedstawię pięściarzy, których brałem pod uwagę przy tworzeniu tego rankingu. Zasady? Nie trzymałem się jednej obiektywnej, bo takiej zwyczajnie nie ma. W jednym przypadku o wysokim miejscu zadecydowało resume, w innym jakość toczonych walk, pokazywane umiejętności w ringu czy zwyczajnie subiektywne odczucia. No i na koniec warto zaznaczyć, że, w moim mniemaniu, TOP 4 znacznie odstaje od reszty, gdzie o danej pozycji już decydowały naprawdę detale.

1. Oleksandr Usyk
Bez żadnych wątpliwości. Kapitalny rok. Najpierw zwycięstwo w WBSS w wybitnym stylu ze świetnym Muratem Gassijewem, a potem właściwe przywitanie się z brytyjskim rynkiem poprzez znokautowanie Tony'ego Bellew. Ukrainiec nie ma w swoim arsenale żadnych wad. Jest nadzwyczajnie wyszkolony technicznie, świetnie czuje pojedynek, a pod względem pracy nóg to jeden z najlepszych bokserów w historii. Walka z Bellew pokazała również, iż jest rewelacyjny także pod względem motorycznym i wytrzymałościowym. Bestia. Czekam na jego podbój wagi ciężkiej. Co prawda mam mieszane uczucia, ale z drugiej strony byłby dla mnie faworytem niemal z każdym pięściarzem w bardzo mocnej obsadzonej HW.

2. Terrence Crawford
Taki bym powiedział tylko dobry rok. Oczywiście, trudno nie doceniać przejścia do nowej kategorii, zdobycia pasa i dwóch przekonujących zwycięstw z zawodnikami z czołówki. Ale zabrakło takiego efektu "wow". Jak na walki Usyka wyczekiwałem z rumieńcem na twarzy, tak dwie tegoroczne walki "Buda" nie elektryzowały. W ringu, wiadomo, artysta. Doceniam jednak ogólne osiągnięcia Crawforda, wysprzątanie całej kategorii lekkiej. Nawet pomimo tego, iż z biegiem czasu wydaje się, iż trafił na dość przeciętną dywizję do wysprzątania...

3. Wasyl Łomaczenko
Kolejny fenomen, choć już nie błyszczący tak bardzo w kategorii lekkiej. Wciąż potrafi zabłysnąć, ale robi to nieco rzadziej niż wcześniej. I właśnie dlatego umieściłem do na trzecim miejscu. Wyrównana walka i nokdaun z rąk Linaresa jednak zaburzyły mi nieco obraz wielkiego, ukraińskiego herosa. Walka z Pedrazą okej. Właśnie, tylko okej. Ale bardzo mocno doceniam, z wypiekami czekam na jego kolejne walki, choć i mam trochę obaw, bo godnych rywali dla niego na 2019 rok nie widać (tym bardziej, że Garcia wybrał inny wariant).

4. Giennadij Gołowkin
Świetna, moim zdaniem wygrana, walka z Alvarezem + piękny nokaut na niedocenianym Martirosyanie. Jednak, mimo wszystko, nie można powiedzieć, że pojedynki z "Canelo" nie zostawiły na jego nieskazitelnym dotąd obrazie takich delikatnych rysek. Stąd też tego genialnego dominatora wagi średniej umieszczam dopiero na czwartym miejscu. Czekam na jego wielkie walki w 2019 roku i nie wykluczam, że za rok znajdzie się nawet na samym szczycie (szczególnie, że Usyk może sparzyć się na HW, a "Bud" i "Łoma" raczej nie będą toczyć wielkich walk).

5. Naoya Inoue
Wreszcie doceniłem. Może Payano nie był wielce wymagającym przeciwnikiem, ale to twardy, dobrze wyszkolony chłopak. Przy "Potworze" wyglądał jednak, jakby dopiero rozpoczynał treningi bokserskie. No i wiadomo, znokautował tego papierowego miszcza MacDonnella, za co już w ogóle należy mu się szczególne miejsce na mojej liście. Mam nadzieję, że WBSS będzie kontynuowane, a my doczekamy się walki Inoue z Tete. Ta walka odpowiedziałaby już na wszystkie pytania, które jednak wciąż stoją przy jego nazwisku.

6. Mikey Garcia
Mnie w tym roku troszeczkę zawiódł. Dwie tylko niezłe potyczki z tylko bardzo dobrymi pięściarzami. Jak dla mnie, jeszcze parę lat temu Mikey przejechałby się w ringu i po Lipińcu, i po Easterze Jr. A teraz były rundy, gdzie miał delikatne problemy, gdzie nie radził sobie z rywalem. To bardzo zły prognostyk przez pojedynkiem z Errolem Spence'm Jr. Tylko Mikey z najlepszych czasów miałby szansę dać równy pojedynek. Niestety, mam wrażenie, że już takiego Meksykanina w ringu nie zobaczymy, choć przecież ma dopiero 31 lat...

7. Anthony Joshua
Dominator wagi ciężkiej, który ten rok może zaliczyć do udanych. Pewne zwycięstwo z Josephem Parkerem, zdobycie kolejnego pasa mistrzowskiego, pokonanie Alexandra Powietkina - bardzo ładnie. Choć walka z Saszą pokazała również, iż Brytyjczyk nie jest nie do pokonania, że ma pewne braki, które ktoś kiedyś może wykorzystać. Perspektywy przed nim bardzo solidne. Rywali w wadze ciężkiej ma godnych, tylko wyjątkowo zły matchmaking mógłby sprawić, że nie zobaczymy go w tym roku w żadnym ciekawym pojedynku.

8. Kosei Tanaka
23-letni Japończyk jest bezwzględnie dominatorem tych najniższych kategorii wagowych. Potrafi w ringu bardzo wiele, co zaprezentował już w dwóch bardzo trudnych pojedynkach. W tym roku po kapitalnym pojedynku pewnie wypunktował bardzo dobrego Sho Kimurę (sama walka to piękny pokaz boksu, dla mnie TOP 1 2018 roku), odbierając mu pas WBO. Pokazał świetne wyszkolenie techniczne i choć przyjął troszkę niepotrzebnych ciosów, to było to naturalne w takim pojedynku z tak dobrym rywalem. Wcześniej, pokazał jeszcze lepszy boks w starciu z Portorykańskim królem nokautu, świetnym Angelem Acostą. Poza tym inne nazwiska w resume - Saludar czy Fuentes. Koleś ma na karku 23 lata, a resume lepsze od niejednego wieloletniego czempiona. Dodatkowo, teraz ma mierzyć się ze swoim rodakiem, Ryoichi Taguchim. Kolejny wielki pojedynek chłopaka, który jest młodszy ode mnie ( )

9. Josh Taylor
Tak wiem, na wyrost. Ale jeśli miałbym zabrać ze sobą na bezludną wyspę walki trzech aktywnych pięściarzy, to jednym z nich byłby właśnie Taylor. Szkot nie jest nawet mistrzem świata w swojej kategorii wagowej, ale co z tego, skoro resume ma lepsze od większości czempionów? Myślę, że w 2109 roku udowodni swoją klasę, wygra turniej WBSS i wreszcie pięściarski światek usłyszy o nim w takim stopniu, na jaki zasługuje. Póki co, nie mogę się doczekać na kolejne starcia tego artysty.

10. Ken Shiro
Kolejny wybitny Japończyk w moim zestawieniu. Od zeszłego roku uczynił olbrzymie postępy. Męczył się niemiłosiernie z Ganiganem Lopezem, którego teraz szybko znokautował w pierwszej rundzie. Ale to nawet nie to zadecydowało, że zdecydowałem się go umieścić w TOP 10 mojego rankingu. W starciu z Milanem Melindo zaprezentował się błyskotliwie. Możliwe, że Filipińczyk najlepsze lata ma już za sobą, jednak nie zmienia to faktu, że nigdy nie był jeszcze w ringu aż tak bezradny. Gdybym miał wskazać jeden pokaz boksu, który w 2018 roku najbardziej zapadł mi w pamięć, to wskazałbym właśnie na pana Kena.

W mojej topce brakuje kilku wybitnych pięściarzy, zawodników, którzy na pewno zasługują, żeby się na niej znaleźć. Ale w każdym przypadku czegoś mi zabrakło, coś mi się nie podobało, miałem jakieś minimalne wątpliwości, zadecydował detal. Nie mógłbym się zbytnio denerwować, gdyby ktoś umieścił pięściarza z tej listy w swojej TOP 5, bo nawet ja bym to spokojnie uargumentował.

Miejsca 11-20 (losowa kolejność (albo i nie ))
Errol Spence Jr - dwa zupełne missmatche w tym ringu. Czekam spokojnie na 2019 rok.
Jarrett Hurd - wielka wygrana nad Larą zasługiwałaby spokojnie na TOP 10, gdyby nie fakt, że potem mierzył się z bardzo słabym przeciwnikiem. Przeciwnikiem, który dodatkowo miał swoje momenty.
Dimitrij Biwoł - Barrera, Chilemba, Pascal - piękne resume. Czekam jednak na nieco więcej ognia w ringu, choć jednocześnie rozumiem, że z takimi rywalami było to trudne.
Saul Alvarez - nie mam wątpliwości, że pod względem czystych umiejętności to jest TOP 5 współczesnego boksu. "Canelo" zrobił wielkie postępy, ale jednak historia i jednak minimalna "przegrana" z GGG nie pozwoliłyby mi go umieścić w TOP 10. No i missmatch na koniec roku też nie pomógł.
Wisaksil Wangek - gdyby nie straszna walka z Iranem Diazem pewnie znalazłby się w TOP 10. Mogłem tego nie oglądać...
Leo Santa Cruz - wielka walka z Maresem, ale i tak nie mogę się do niego przekonać. Pewnie subiektywne odczucia. Zaplanowany pojedynek z Floresem to skandal.
Eleider Alvarez - czekam, aż potwierdzi swoją dominację w rewanżu z Kowaliowem.
Shawn Porter - jak dla mnie bardzo naciągane zwycięstwo z Garcią. Ogólnie niezły rok, ale wciąż badam na co go stać. Kawał zawodnika, do którego nie mam przekonania.
Manny Pacquiao - @Wietnam nie bij. Kapitalna walka z rozbitym Mathysse to za mało, żeby wrócić do rankingu po zasłużonej porażce z rąk przeciętnego Horna.
Oleksandr Gwozdyk - mimo zwycięstwa ze Stevensonem, nieco mnie rozczarował. Ale zobaczymy, co pokaże w ringu już jako czempion.

Poza tym jest rozważałem jeszcze kilku bardzo dobrych pięściarzy, jednak jednogłośną decyzją i stosunkiem głosów 1:0 stwierdziłem, że zrobili za mało, żeby znaleźć się w moim rankingu - Erislandy Lara, Bryan Castano (cóż za pojedynek z Kubano nam się szykuje!), Callum Smith, Gervonta Davis, Callum Smith, Daniel Jacobs, Jermall Charlo, Gary Russell Jr, Deontay Wilder, Josh Warrington.