Waga junior ciężka

[Hugo]

Waga cruiser jest o tyle specyficzna, że dla wielu bokserów stanowi przedsionek wagi ciężkiej, gdzie walczy się o większe pieniądze. Z tego powodu dwóch najlepszych naturalnych cruiserów - David Haye i Tomasz Adamek boksuje w ciężkiej. Pomimo tego jest to kategoria ciekawa i na pewno lepiej obsadzona od słabiutkiej półciężkiej. Czołówka jest bardzo wyrównana. Nie ma wyraźnego lidera, a każdemu z obecnych mistrzów można zarzucić jakieś istotne mankamenty.

Rzeczywiście najsolidniejsze wrażenie robi "tymczasowy mistrz WBA" Denis Lebiediew. Jego mankamentem jest skromny wzrost. Myślę, że miałby spore problemy z dobrymi technicznie, a jednocześnie silnie bijącymi bokserami dużo od niego wyższymi (np. Afolabi, Tarver, Masternak).

Marco Huck jest na szczycie tej wagi, jeśli chodzi o zarobki. Jego braki techniczne są ogólnie znane, ale dość skutecznie nadrabia je siłą i walecznością. Jego też zaczyna ciągnąć w stronę wagi ciężkiej.

Yoan Pablo Hernandez miałby potencjał na lidera tej kategorii (dobre warunki, silny cios, niezła technika), ale walka z Rossem pokazała, że nie udało mu się wyeliminować słabych stron (szklana szczęka, słaba psychika).

Krzysztof Włodarczyk to mistrz raczej przypadkowy, żeby nie powiedzieć sztuczny. Dysponuje potężnym ciosem i niezłą techniką, ale jest wolny i słaby psychicznie. Do tego jest fatalnie prowadzony pod względem promotorskim i trenerskim. Bez pomocy sędziów nie uda mu się utrzymać mistrzowskiego pasa, a sukcesu finansowego z prawdziwego zdarzenia też chyba nigdy nie osiągnie.

Antonio Tarver to znakomity pięściarz w przeszłości, ale obecnie bokser schyłkowy wspomagający się w niedozwolony sposób.

Mistrzowski pas Guillermo Jonesa to czysta kpina i parodia. Nie ma ochoty do boksowania, a WBA powinna go dawno tego tytułu pozbawić.

Do czołówki wagi cruiser zaliczyłbym również następujących zawodników: Ola Afolabi, Lateef Kayode, Grigorij Drozd, BJ Flores, Paweł Kołodziej, Troy Ross, Aleksander Aleksiejew, Francisco Palacios i Firat Arslan. Żaden z tych bokserów nie rokuje jednak specjalnych nadziei na przyszłość. W przeciwieństwie do nich, za bardzo perspektywicznych uważam takich, jak:

Rachim Czakijew - bokser o bardzo mocnym ciosie, a jednocześnie co najmniej poprawny technicznie. Ma jednak pecha, że boksuje w schyłkowej grupie Universum, która nie jest w stanie zapewnić mu walk z najlepszymi rywalami.

Mateusz Masternak - największy talent młodego pokolenia w polskim boksie. Bokser silny, szybki i niezły technicznie, ale ciągle jeszcze nie mogący sobie poradzić z wyeliminowaniem dwóch mankamentów: słabej obrony i jednostajnego tempa walki.

Dmytro Kuczer - robiący szybkie postępy i silnie bijący Ukrainiec.

Thabiso Mchunu - atletycznie zbudowany i bardzo silny młody Zulus z RPA.