Najlepsi bokserzy Kuby

[Hugo]

Boks zawodowy Kuby oparty jest na garstce emigrantów i uciekinierów. W stosunku do liczby aktywnych bokserów profesjonałów (40) ich sukcesy są wręcz porażające. Składają się na nie nie tylko aktualnie posiadane przez Kubańczyków światowe pasy mistrzowskie, lecz także ich wysokie pozycje w rankingach P4P i powszechne uznanie ze strony kibiców boksu z całego świata.

Guillermo Rigondeaux (super kogucia)
Rigondeaux to pięściarz budzący skrajne emocje. Podziwiany przez jednych jako wirtuoz techniki i motoryki, a krytykowany przez innych za skrajnie defensywny i mało widowiskowy styl boksu. Jako amator Rigondeaux był dwukrotnym mistrzem olimpijskim i dwukrotnym mistrzem świata. Po ucieczce z Kuby w 2009 rozpoczął walki zawodowe i do dzisiaj jest niepokonany. Doszedł do tytułów WBO i WBA Super, lecz z pokrętnych przyczyn formalnych pozbawiony pasa przez WBO, a przez WBA uznany za „championa w stanie spoczynku”

Hairon Soccaras (super kogucia)
Socarras to przedstawiciel kubańskiego boksu młodszego pokolenia. Ma w dorobku 14 zwycięstw i 2 remisy. Bokuje efektownie i jest pięściarzem wszechstronnym. Przez niektórych uważany za następce Guillermo Rigondeaux.

Neslan Machado (piórkowa)
Machado to 19-latek niepokonany w 11 walkach. Zwyciężył m.in. znanych bokserów, jak Christian Esquivel i Prosper Ankrah.

Luis Franco (super piórkowa)
Franco to rutynowany bokser, który reprezentował Kubę na olimpiadzie w Atenach 2004, gdzie odpadł w 3 walce. Jego zawodowa kariera na kolana nie rzuca, choć na pewno jest pięściarzem solidnym. Przegrał niespodziewanie z Mauricio Javierem Munozem, zremisował z Javierem Fortuną, poza tym wygrywał.

Rances Barthelemy (lekka)
Rances jest najwybitniejszym przedstawicielem bokserskiej rodziny. Jako amator stoczył ok. 200 walk, ale bez znaczących sukcesów. Na zawodowstwie natomiast jest niepokonany i imponuje efektownym technicznym stylem boksu. Był mistrzem IBF w super piórkowej, a obecnie posiada ten sam tytuł w lekkiej. Stoczył kilka walk w super lekkiej, do której predestynują go warunki fizyczne (180 cm wzrostu).

Yuriorkis Gamboa (lekka)
Gamboa odniósł wiele sukcesów w boksie amatorskim łącznie z wygraniem olimpiady w Atenach 2004 w wadze muszej. Po ucieczce z Kuby rozpoczął karierę zawodową w 2006 i w 2009 siegnał po pas WBA w piórkowej. Potem był mistrzem świata IBF I WBA Super w super piórkowej oraz interim WBA w lekkiej. W tej za wysokiej dla siebie kategorii przegrał jednak w 2014 przed czasem z Terence'em Crawfordem. Gamboa jest bokserem wszechstronnym i efektownym, ale zdarza mu się popełniać błędy taktyczne.

Richar Abril (lekka)
Abril nietypowo wyemigrował z Kuby w sposób legalny. Jako amator stoczył sporo walk, ale nie odniósł znaczących sukcesów. Jako zawodowiec poniósł 3 problematyczne porażki, a poza tym wygrywał. W latach 2013-2014 był mistrzem świata WBA, lecz został pozbawiony pas za brak aktywności. Po raz ostatni boksował we wrześniu 2014 i nie wiadomo, czy jeszcze zobaczymy go w ringu.

Erislandy Lara (super półśrednia)
Lara to pięściarz boksujący defensywnie, jak Rigondeaux, z tym że u niego nacisk położony jest nie na pracę nóg, lecz bezbłędną szermierkę rękoma. Uznawany za jednego z najlepszych bokserów P4P, choć przez wielu odbierany jako nudziarz. Jako amator był mistrzem świata w półśredniej w 2005. Po ucieczce z Kuby w 2008 rozpoczął karierę boksera zawodowego. Przegrał problematycznie 2 pojedynki, z Paulem Williamsem i Saulem Alvarezem, pokonał natomiast całą plejadę wysokiej klasy rywali. Aktualnie jest mistrzem świata WBA i IBO.

Sullivan Barrera (półciężka)
Na ringu amatorskim największe sukcesy odnosił w wieku juniorskim. Niepokonany jako zawodowiec w 17 walkach, ale 18-tą przegrał z Andre Wardem. Jest bokserem dobrze wyszkolonym technicznie i dysponuje silnym uderzeniem.

Yunieski Gonzalez (półciężka)
Gonzalez to rzadki w kubańskim boksie typ niezbyt szybkiego, ale bardzo silnego fizycznie osiłka. Długo pozostawał niepokonany, ale jego karierę przyhamowały przegrane z Jeanem Pascalem (raczej niesłuszna) i Wiaczesławem Szabrańskim.

Luis Garcia (półciężka)
Garcia to bokser o mocnym ciosie i dalekiej od ideału technice. Jest niepokonany w 13 walkach stoczonych w Irlandii, Wielkiej Brytanii i USA.

Yunier Dorticos (cruiser)
Dorticos ma za sobą dość udana karierę amatorską. Bilans jego walk zawodowych to 20(19)-0. Przed czasem pokonał m.in. Hamiltona Venturę i Erica Fieldsa. Główna zaleta Dorticosa to bardzo silny cios.

Luis Ortiz (ciężka)
Ortiz stoczył na amatorskich ringach przeszło 360 walk, jednak na Kubie pozostawał w cieniu Odlaniera Solisa i Mike'a Pereza. Jego kariera profesjonalna rozwijała się powoli. Bez trudu rozprawiał się ze słabeuszami, ale dobrego boksu przy tym nie demonstrował. Dopiero w latach 2015-2016 Ortiz zadziwił świat nie tylko zwycięstwami nad renomowanymi rywalami, ale i wszechstronnym, dynamicznym i efektownym stylem walki. Jest posiadaczem pasa interim WBA.