Najlepsi bokserzy Włoch

[Hugo]

Trudno przecenić wkład bokserów włoskiego pochodzenia w rozwój światowego boksu. Zanim nadeszła epoka czarnoskórych bokserów USA to właśnie Włosi (obok pięściarzy pochodzenia irlandzkiego i żydowskiego) stanowili głównie o sile amerykańskiego boksu. Takie nazwiska, jak: Rocky Marciano, Jake LaMotta, Joey Giardello, Carmen Basilio, Rocky Graziano czy Fred Apostoli na zawsze weszły do historii boksu. W nowszych czasach bokserzy włoskiego pochodzenia zaznaczyli też dobitnie swoją pozycję w Niemczech (bracia Ralf i Graziano Rocchigiani), Wielkiej Brytanii (Joe Calzaghe) i Kanadzie (Arturo Gatti). Na tym tle trochę skromniej wygląda dorobek bokserów występujących pod włoską flagą, tym niemniej takie nazwiska, jak Primo Carnera, czy Nino Benvenuti są znane każdemu szanującemu się kibicowi boksu. Dzisiejszy obraz włoskiego boksu zawodowego stanowi rażącą dysproporcję w stosunku do bogatych tradycji. Trudno wytypować nawet 10 bokserów zasługujących na szerszą uwagę, a co gorsza ci najlepsi często mają już powyżej 35 lat. Młodych utalentowanych jest jak na lekarstwo. Na dodatek Włosi najchętniej i najczęściej boksują między sobą, przez co trudno ocenić ich realną wartość. Mimo wszystko udało mi się znaleźć kilku bardzo interesujących pięściarzy.

1. Leonard Bundu - waga półśrednia
Pochodzący z Sierra Leone Bundu jest jednym z najbardziej niekonwencjonalnie walczących współczesnych bokserów. Wprawdzie zdarzają się pięściarze od czasu do czasu zmieniający pozycję (ostatnio np. Tyson Fury), ale Bundu potrafi ją zmienić kilka razy w ciągu każdej rundy. Oprócz tego zmienia też tempo walki i w jednej sekundzie przeistacza się ze spokojnie walczącego na dystans outboxera we wściekle atakującego w półdystansie swarmera. W wieku 37 lat Bundu jest niepokonany i posiada mistrzowski pas EBU, ale nigdy nie walczył z liczącym się rywalem. Taka walka naprawdę mu się należy.

2. Devis Boschiero - waga super piórkowa
30-letni Boschiero stoczył na zawodowym ringu 30 zwycięskich walk i jedną przegraną, ale właśnie tej przegranej zawdzięcza tak wysokie miejsce na liście. Przegrał bowiem w Tokio z bardzo dobrym Japończykiem Takahiro Ao starcie o mistrzowski pas WBC. Przegrał niejednogłośnie, a zdaniem większości komentatorów powinien wygrać. Boschiero imponuje szybkością, techniką i ringowym cwaniactwem. Jego znakiem firmowym są piekielnie szybkie serie ciosów prostych bite w półdystansie.

3. Francesco Pianeta - waga ciężka
Pianeta to 27-letni niepokonany bokser wagi ciężkiej o dobrych warunkach fizycznych i technice, ale stosunkowo słabym ciosie. W 2008 roku zdobył pas EBU-EU (Unii Europejskiej) i kilka razy z powodzeniem go bronił. Był wówczas uważany za jednego z najbardziej utalentowanych pięściarzy HW młodego pokolenia. Potem jego karierę przerwała poważna choroba (nowotwór jądra). Po powrocie na ring stoczył na razie kilka zwycięskich walk z dużo słabszymi przeciwnikami.

4. Brunet Zamora - waga junior półśrednia
Zamora jest nie tylko brunetem, ale także Mulatem pochodzącym z Kuby. Pomimo dość słabych na swoją kategorię warunków fizycznych preferuje walkę na dystans. Jest dobrze wyszkolony technicznie, ale przy tym dość wolny. Podobnie jak Bundu, Zamora jest niepokonany w wieku 37 lat. Miał już jednak szansę na mistrzowski pas WBA Interim, ale walkę z Alberto Mosquerą w Panamie zremisował. Wcześniej zremisował również z Denisem Szafikowem, z którym ponownie zmierzy się na ringu w Ufie 31.05.br.

5. Domenico Spada - waga średnia
31-letni Spada stoczył 3 pojedynki o dużą stawkę. Wszystkie przegrał, ale zaprezentował się bardzo dobrze. Dwukrotnie uległ na punkty Sebastianowi Zbikowi w walkach o pas WBC Interim, ale w pierwszej z nich należało mu się zwycięstwo. Bardzo nieznacznie uległ też Darrenowi Barkerowi w starciu o pas EBU. Spada jest szybkim bojowym swarmerem. Stanowczo zasługuje na kolejną szansę.

6. Emiliano Marsili - waga lekka
35-letniego weterana niepokonanego w ringu w 24 walkach umieszczam na liście bardziej z obowiązku, niż z przekonania. Dla mnie jest bokserem nie sprawdzonym w poważnych walkach o nijakim stylu boksowania.

7. Giacobbe Fragomeni - waga cruiser
Wobec posuchy wśród młodych ciągle jeszcze miejsce w czołówce należy się 42-letniemu byłemu mistrzowi WBC. To bokser schyłkowy i wypalony, ale nadal prezentujący niezły poziom. Łącząc szybkość i agresję swarmera z bardzo dobrą techniką potrafi zrekompensować tak poważne mankamenty, jak kiepskie warunki fizyczne i słaby cios.

8. Luca Giacon - waga lekka
Jedyny z włoskich bokserów, którego można określić mianem prospekta. 24-letni Mulat z Sardynii o przydomku Czarna Mamba jest niepokonany w 19 walkach, z których 17 wygrał przed czasem. Walczył wyłącznie z bumami i przeciętniakami, ale na ich tle imponował zarówno techniką i elegancją ringową, jak i siłą ciosu.

9. Daniele Petrucci - waga półśrednia
We Włoszech w ubiegłym roku wielkie emocje wzbudziły 2 kolejne pojedynki dwóch niepokonanych bokserów wagi półśredniej: Bundu i Petrucciego. Pierwszy z nich zakończył się remisem, chociaż ewidentnie lepszy był Bundu. W drugim sprawiedliwości stało się zadość i Petrucci przegrał jednogłośnie i dość wysoko. Na tle Bundu jego umiejętności wypadły dość skromnie. W zasadzie imponował jedynie bojowością i ambicją.

10. Luciano Abis - waga półśrednia
Do listopada ubiegłego roku Abis niczym szczególnym się nie wyróżnił. Obił ze 30 bumów, ale w najważniejszą walkę o pas EBU przegrał w 2009 wyraźnie na punkty w Lublinie z Jackiewiczem. Potem zaliczył jeszcze wpadkę w postaci porażki przez nokaut w 1 rundzie z "groźnym Łotyszem" Semjonsem Moroseksem. Aż tu nagle i niespodziewanie wygrał już w 2 rundzie z dobrym Francuzem Stanislasem Salmonem i to na jego terenie. Abis zazwyczaj boksuje defensywnie na dystans, ale potrafi przejść do szybkiego ataku mocno bitymi sierpowymi w półdystansie. 26 maja br. ponownie zmierzy się z Jackiewiczem w pojedynku, którego stawką będzie pas EBU-EU.