Ranking Maynarda - aktualizacja: 28 marca, dodałem cruiser!

[Hugo]

Odnośnie półciężkiej:
Jest to jedna ze słabiej obsadzonych kategorii, a "grupa trzymająca pasy" jest zupełnie nieadekwatna dla rzeczywistego układu sił. Z tego powodu ułożenie sensownego rankingu w półciężkiej to prawdziwa kwadratura koła. Dlatego wolę się ograniczyć do krótkiej charakterystyki poszczególnych bokserów.

Hopkins - bokser o wielkiej przeszłości, który w wieku ponad 46 lat zdobył pas WBC dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności i tolerancji sędziów dla nagminnie stosowanych przez niego fauli. Nie sądzę, by był w stanie skutecznie bronić tego pasa w czystej uczciwej walce.

Dawson - potencjalny lider tej kategorii, który jednak przystąpił kompletnie nieprzygotowany do walki z Pascalem i w efekcie przegrał. Bokser kompletny, bez słabych punktów, pod warunkiem, że rzetelnie przykłada się do treningów.

Campillo - obok Moliny w junior średniej chyba najbardziej krzywdzony bokser świata. Błyskotliwy technik, jednak jego poważnym mankamentem jest niedostatek siły fizycznej (słaby cios i odporność).

Pascal - jednostronnie siłowo walczący bokser o bardzo przeciętnych umiejętnościach bokserskich. Miejsce w czołówce zawdzięcza nieoczekiwanemu zwycięstwu nad Dawsonem.

Cloud - młotkowy o charakterystyce zbliżonej do Pascala. Nie zasługuje na pas mistrz świata, który posiada.

Cleverly - kolejny przypadkowy mistrz świata. Jego największą zaletą jest szybkość, ale całościowo oceniam go jako solidnego przeciętniaka.

Chilemba - młody obiecujący bokser o bardzo dobrej technice i szybkości. Na razie brakuje mu siły fizycznej, ale być może z wiekiem nastąpi pewna poprawa pod tym względem.

Gutknecht - typowy reprezentant niemieckiej szkoły boksu. Solidny, ale mało błyskotliwy. Skutecznie broni pasa EBU, ale to chyba szczyt jego możliwości.

Suchocki - jeszcze jeden tłuczek bazujący wyłącznie na mocnym uderzeniu. Od Pascala i Clouda różni się jedynie kolorem skóry.

Siłłach - wszechstronnie utalentowany bokser, który nie może się na razie przebić do dużych walk. Ukraiński Mulat to chyba jedyny bokser, który może w przyszłości nawiązać równorzędną walkę z Dawsonem.

Za perspektywicznych bokserów w tej wadze uważam Rosjan Kowalowa i Własowa, Brytyjczyka Bellewa, czarnoskórego Francuza Ngumbu, Polaka Fonfarę i amerykańskiego Indianina Hawka. Można też oczekiwać, że do półciężkiej przejdzie kilku dobrych bokserów z super średniej, którzy mogą mocno namieszać w czołówce.


Odnośnie wagi cruiser:

Waga dość dobrze obsadzona, chociaż bez wyraźnego lidera. W szerokiej czołówce liczącej 10-12 bokserów właściwie każdy może wygrać z każdym. Z tego powodu ranking dość trudny do ułożenia. Zacznę jednak od krótkiej charakterystyki bokserów:

Hernandez - bokser wszechstronny od dawna mający "papiery" na mistrza świata, który jednak długo nie mógł psychicznie się pozbierać po niespodziewanej porażce przez nokaut z Braithwaite'em. Dopiero zwycięstwo nad Cunninghamem wróciło mu pewność siebie. Aktualnie najpoważniejszy rywal Hucka do 1 miejsca w tej wadze.

Huck - walka z Powietkinem w ciężkiej pokazała niesamowitą siłę fizyczną i psychiczną tego boksera. Dlatego pomimo rażących braków w wyszkoleniu technicznym postawiłbym go na szczycie tej kategorii.

Cunningham - po 2 porażkach z Hernandezem dla mnie bokser schyłkowy, bez perspektyw i bez miejsca w czołówce

Lebiediew - bokser o potężnym uderzeniu, ale i dość poprawnej technice. Można traktować go jako niepokonanego, bo z Huckiem przegrał niesłusznie. Dla mnie na dziś Nr 3, tuż za pierwszą dwójką.

Włodarczyk - jednostronny młotkowy w dodatku o słabej psychice. Dość przypadkowy mistrz świata. Miejsce w końcówce pierwszej 10.

Afolabi - być może największy talent w tej wadze, ale bardzo chimeryczny i chyba mało ambitny. Zasługuje na miejsce w górnej połowie pierwszej 10.

Kayode - afrykańska kopia Hucka, ale chyba jednak znacznie gorsza od oryginału. Walka z Tarverem pokaże jego wartość. Na razie 2 połowa 10.

Tarver - pod względem dokonań z przeszłości bezsprzeczny Nr 1, ale w wieku 43 lat nie można juz po nim za wiele oczekiwać. Mimo wszystko bardziej perspektywiczny od Cunninghama i miejsce w 10. mu się na pewno należy.

Aleksiejew - bokser o charakterystyce zbliżonej do Cunninghama. Dobre warunki fizyczne, technika i szybkość, a jednocześnie niedostatek siły fizycznej na wagę cruiser i podejrzana szczęka. Pod koniec dziesiątki.

Masternak - obok Afolabiego chyba największy talent. Bokser wszechstronny, ale na razie nie sprawdzony z mocnymi rywalami. Dlatego na razie tylko w połowie stawki.

Z tego wszystkiego ułożył mi się następujący ranking:

1. Huck
2. Hernandez
3. Lebiediew
4. Afolabi
5. Masternak
6. Kayode
7. Tarver
8. Włodarczyk
9. Aleksiejew
10. Czakijew

Na 10 miejscu umieszczam silnie bijącego i technicznie poprawnego mistrza olimpijskiego z Pekinu Rachima Czakijewa, który na razie również jest mało sprawdzony na zawodowym ringu.