Tevin Farmer vs Jono Caroll (15.03.2019)

[Hugo]

Zwycięstwo Sulęckiego nad Rosado cieszy, ale ogólne wrażenie popsuły dramatyczne wydarzenia w końcówce 9 rundy. Wysoko wygrywając na punkty, Sulęcki o mały włos nie przegrał przed czasem. Sędzia ringowy miał wyraźną ochotę go poddać i dlatego uznał drugi nokdaun, który był wynikiem popchnięcia poprzedzonego kilkoma uderzeniami w tył głowy. Dobrze, że był gong, bo typ zapewne poddałby Maćka zaraz po wznowieniu. Jak się boksuje na wyjeździe, to niestety trzeba się liczyć, że nie tylko punktowi, ale i ringowy może wypaczyć przebieg i rezultat walki. Dodam jeszcze, że 10 runda wcale nie wyglądała tak źle, jak to przedstawiali nasi spanikowani komentatorzy Jagiełło i Szczęsny. Nic strasznego się w niej nie działo, Sulęcki trafiał chyba częściej od Rosado, któremu zaliczono tę rundę tylko za atak, a nie za czyste i mocne ciosy.
Kilka uwag na ciepło:
1. Sulęcki nie wykorzystał dwukrotnie szans na zakończenie walki przed czasem. W 1 rundzie w ogóle nie podjął ataku po nokdaunie (a miał półtorej minuty do gongu, przy czym ten nokdaun był najpoważniejszy ze wszystkich 4 w tej walce), a w 8 rundzie zabrał się do sprawy dość nieudolnie. Wydaje mi się, że to jest pięta achillesowa polskich bokserów. Poza nielicznymi (Głowacki) nie potrafią dobić naruszonego rywala. Niedawno dwukrotnie nie wykorzystał okazji Cieślak, wcześniej Diablo w 1 rundzie z Durodolą, a to zawsze może się zemścić. Jak rywal jest zamroczony, to trzeba łoić z całej siły, nie za bardzo przejmując się, czy cios jest zgodny z przepisami, bo sędziowie na to pozwalają. Jak się kiwa przy linach z opuszczoną głową i zakryty gardą, to trzeba tłuc z góry, tak jak czynił to Rosado, a nie silić się na jakieś precyzyjne uderzenie.
2. Wyraźnie widać, że nokauty i nokdauny Sulęckiego oparte są bardziej na timingu i precyzji, niż na sile fizycznej. Maciek niestety do silnych fizycznie bokserów czołówki wagi średniej nie należy. Ustępował pod tym względem Rosado, Jacobsowi, a chyba nawet Culcayowi. Dobrze, że Rosado tego swojego atutu nie potrafił wykorzystać. Ale kiedy przyjdzie się zmierzyć z takimi dzikami, jak np. Lemieux lub Derewianczenko, to może być problem.
3. Granitowej szczęki Sulęcki też nie ma. Musi więc być czujny, pilnować gardy, a nie pozwalać sobie na zagrywki pod publiczkę z opuszczonymi rękoma, co mu się czasami zdarza.
4. Wilczewski znowu zawiódł jako trener. Nie chodzi o przygotowanie do walki, ale o zachowanie w narożniku. Zamiast po 9 rundzie uspokoić Sulęckiego i doradzić mu coś sensownego i konkretnego, to on zaczął na niego wrzeszczeć i bluzgać. Trener powinien być psychologiem, a nie panikarzem. Opierdolić Maćka to powinien po 1 rundzie za nie podjęcie próby zakończenia walki nokautem.
5. Andrade to dla Sulęckiego najlepsza opcja walki o tytuł poza Robem Brantem. Obydwaj są bokserami o dość podobnej charakterystyce tzn. bazującymi bardziej na technice i motoryce, niż na sile. Na dziś dla mnie Andrade jest trochę lepszy, ale może uda się Sulęckiemu nadrobić tę różnicę bojowością, taktyką lub inteligencją ringową.