Junior Witter vs Frankie Gavin

[Hugo]

1 listopada w Londynie dojdzie do walki o pas BBBofC British pomiędzy dwoma brytyjskimi bokserami wagi półśredniej Juniorem Witterem i Frankie Gavinem. Może to być jeden z najbardziej pasjonujących pojedynków w Wielkiej Brytanii w 2012 roku.

Junior Witter ma 38 lat, bilans 41(22) - 5(1) - 2 i sklasyfikowany jest na 39 miejscu w rankingu Boxreca. Ten ciemnoskóry bokser ma 170 cm wzrostu i taki sam zasięg. Woli boksować z dystansu i dysponuje dobrą szybkością zadawanych uderzeń. Teoretycznie walczy z normalnej pozycji, ale w praktyce bardzo często zmienia ją w czasie walki. Jest dobrze wyszkolony technicznie, zarówno w ataku, jak i w obronie, gdzie dominującym elementem jest dobry balans. Zarówno siła ciosu, jak i odporność Wittera są na dość dobrym poziomie, natomiast mankamentem jest mała ruchliwość w ringu. Bogata kariera bokserska Wittera rozpoczęła się w 1997 roku w wadze junior półśredniej, a 3 lata później jako niepokonany w ringu stanął on przed szansą walki o pas mistrzowski IBF, ale lepszy okazał się Zab Judah. Seria 19 kolejnych zwycięstw otworzyła Brytyjczykowi w 2006 kolejną szansę zdobycia mistrzowskiego pasa. Tym razem był to pas WBC, a Witter wykorzystał okazję pokonując DeMarcusa Corleya. Po dwóch udanych obronach (przeciwnicy Anthony Morua i Vivian Harris) stracił go na rzecz Timothy Bradleya, przegrywając po bardzo wyrównanej walce w 2008. Rok później stanął do walki z Devonem Alexandrem o zwakowany przez Bradleya pas i uległ mu na skutek kontuzji. Okazała się ona na tyle poważna, że ponownie zobaczyliśmy Wittera w ringu dopiero w 2011. Debiut w wadze półśredniej okazał się nieudany, bowiem zakończył się punktowa porażką z Victorem Lupo Puiu. Potem przyszły jednak zwycięstwa ( w tym z dobrej klasy bokserem Colinem Lymesem), które pozwoliły mu na awans w rankingach nowej kategorii.

Frankie Gavin to także nietuzinkowy bokser. Pochodzi z Irish Travellers (tak, jak Tyson Fury), ma 27 lat, bilans 13(10) - 0, a w klasyfikacji Boxreca zajmuje 38 pozycję. Gavin ma za sobą bogatą karierę amatorską ukoronowaną zdobyciem tytułu mistrza świata w wadze lekkiej w Chicago w 2007. Był pierwszym Brytyjczykiem, który zdobył taki tytuł i wróżono mu wielką karierę zawodową. Mimo pozornie imponującego bilansu nie przebiega ona jednak błyskotliwie. Gavin walczy zbyt rzadko i ze słabymi przeciwnikami. Najlepsi z nich: Michael Lomax, Young Mutley i Curtis Woodhouse to zaledwie "dolna strefa stanów średnich". Oficjalnie Gavin ma 178 cm wzrostu, ale faktycznie wygląda na mniej. Jest bardzo silnym mańkutem i dysponuje potężnym uderzeniem. Jego technika uległa jednak uwstecznieniu w porównaniu z okresem amatorskim, a nawet juniorskim. W każdej walce nastawia się na nokaut. Atakuje z dystansu szerokimi zamachowymi sierpami, a w przypadku powodzenia wchodzi w półdystans z serią na korpus. Obrona teoretycznie oparta jest na balansie, ale w praktyce przy prowokacyjnie nisko opuszczonych rękach dużo blokuje twarzą. Nasuwa się tu nieodparte skojarzenie z ostatnimi walkami naszego Grzegorza Proksy. Pod względem szybkości zadawanych ciosów Gavin prezentuje się dobrze, ale jego mobilność w ringu pozostawia dużo do życzenia. Od rezultatu pojedynku z Witterem w dużym stopniu będzie zależeć kierunek dalszej kariery tego młodego boksera.

Na korzyść Gavina przemawia jedynie siła fizyczna przekładająca się też na siłę ciosu i ewentualnie lepsze warunki fizyczne. Witter będzie miał za sobą znaczną przewagę pod względem techniki i doświadczenie walk z trudnymi rywalami. Również układ stylów (boxer vs slugger) będzie mu bardzo sprzyjał. W mojej ocenie Witter jest faworytem tej walki, aczkolwiek żadnego wyniku nie można wykluczyć.