Davis, Porter, Jack: undercard 26.08.2017

[Hugo]

Też obejrzałem z opóźnieniem walki i wypada je teraz skomentować:
Ugas vs Dulorme
Zdecydowanie najlepsza walka gali toczona na wysokim poziomie i pełna zaskakujących zwrotów. Najbardziej sprawiedliwym wynikiem byłby chyba remis. Wbrew temu, co napisałem wcześniej, teraz uważam, że zarówno Ugas, jak i Dulorme (bokser bardzo pechowy) mają umiejętności pozwalające im na zagrożenie nawet bokserom ze ścisłej czołówki obecnej wagi półśredniej.

Davis vs Fonseca
Gervontę zawsze ogląda się z przyjemnością ze względu na jego efektowny styl. Trudno jednak było nie zauważyć, że tym razem był w znacznie gorszej dyspozycji, niż w swoich kilku poprzednich walkach. Nie tylko nie zrobił wagi, ale wyraźnie brakowało mu wyczucia dystansu i precyzji. Do tego stopnia, ze znokautował rywala ciosem nawet nie w tył głowy, lecz w kark. Cios na pewno był bez premedytacji, ale powinno być ogłoszone No Contest. Bardzo mnie dziwi powszechna tolerancja sędziów dla uderzeń w tył głowy, przy jednocześnie wręcz aptekarskiej dokładności odnośnie ciosów po gongu (np. Uzcategui - Dirrell).

Tabiti vs Cunningham
Najsłabsza i najnudniejsza walka gali. Cunningham ponownie (podobnie jak z Głowackim) zaboksował wbrew własnym umiejętnościom i warunkom fizycznym (kolosalny zasięg 208 cm). Dawny Steve spokojnie wypykałby Tabitiego z dystansu. Aktualny pchał się do bójki w zwarciu i chciał rywalowi urwać głowę. To jest jakieś bardzo dziwne zjawisko, że w schyłkowym okresie kariery pięściarze typu wyrafinowany technik, artysta ringu, ringowy spryciarz nagle porzucają dotychczasowy styl i zaczynają preferować najbardziej prostacki rodzaj boksu. Z reguły z opłakanym dla siebie skutkiem. Obok Cunninghama przychodzi mi na myśl Robert Guerrero i nasz Grzegorz Proksa, ale pewnie dałoby się wymienić więcej takich przypadków.

Jack vs Cleverly
Chyba i Cleverly'ego w walce z Jackiem można podciągnąć pod opisane powyżej zjawisko. On co prawda zawsze był swarmerem, ale z gatunku tych myślących i opierających swe poczynania na technice (czyli takich jak np. Bradley lub Powietkin, a nie takich jak Wolak). Wczoraj nie było u Cleverly'ego widać ani przygotowania ofensywnych akcji lewym prostym, ani odskoków po ich przeprowadzeniu, tylko permanentny atak "na chama" sierpami i hakami w stylu Brandona Riosa. Jak nakręcony kluczykiem i jak ćma do ognia rzucił się na znacznie silniejszego od siebie rywala, co musiało się dla niego źle skończyć. Natomiast Jack zasłużył na słowa uznania. Z walki na walkę poprawia technikę i szybkość, co w jego wieku jest ewenementem.