Robert Guerrero

[Hugo]

Skoro Guerrero skończył z boksem, to czas na małe podsumowanie jego kariery. Nie śledziłem jej na wczesnym i środkowym etapie, bo w tym czasie boks interesował mnie jedynie od wagi średniej wzwyż. Ośmielę się jednak postawić tezę, że jest to bokser, który więcej zawdzięcza pracowitości i inteligencji, niż wrodzonemu talentowi. Był przy tym bardzo dobrze prowadzony pod względem trenerskim i promotorskim co najmniej do 2011 roku. Podobnie jak w przypadku wielu innych pięściarzy, także u niego w pewnym momencie zaistniała konieczność wyboru pomiędzy dokonaniami sportowymi i finansami. Guerrero wybrał kasę i tym samym porzucił możliwość zapewnienia sobie wieloletniej dominacji w wadze lekkiej, na co miał realne szanse. Z lekkiej przeszedł od razu do najlepiej opłacanej półśredniej, gdzie początkowo też szło mu bardzo dobrze. Dzięki inteligencji ringowej, sprytowi i odpowiednio dobranej taktyce pokonał zdecydowanie znacznie silniejszych fizycznie Aydina i Berto, co przyniosło mu title shota WBC przeciwko samemu Floydowi Mayweatherowi. To było już zadanie nie do wykonania, chociaż na tle innych rywali Floyda z tego okresu Guerrero wypadł nieźle i w zgodnej opinii sędziów urwał mu 3 rundy. W następnych walkach stawało się coraz bardziej oczywiste, że WW to waga dla niego stanowczo za wysoka. W kolejnym pojedynku o pas mistrzowski (tym razem WBA) z Keithem Thurmanem przegrał bardzo wysoko i chyba został przy tym fizycznie rozbity. Dalej mamy do czynienia już tylko z równią pochyłą objawiającą się z jednej strony narastającą utratą odporności na ciosy, a z drugiej zanikiem umiejętności dopasowywania swojej taktyki do boksu przeciwnika, co kiedyś było jego największą zaletą. Coraz bardziej siłowo boksujący Guerrero przegrał trzecią walkę o mistrzowski tytuł w półśredniej (ponownie WBC) z Dannym Garcią, po której przyszły kompromitująca porażka z taksówkarzem Peraltą i ciężki łomot z rąk osiłka Figueroi. Dobrze, że pierwsza w zawodowej karierze przegrana przed czasem uświadomiły ambitnemu pięściarzowi o meksykańskim rodowodzie, że jego czas minął nieodwracalnie.