Fajne filmy, które polecacie

[Gogolius]

Logan: Wolverine.
Dopełnienie trylogii po X-Men:Geneza i Wolverine, filmach innych od reszty ekranizacji o X-menach.
I tak jak Wolverine różni się od Przeszłości, która nadejdzie, tak Logan różni się od Wolverine'a.

Film, który mieści się w moim osobistym zbiorze filmów "tak dobrych, by je znów obejrzeć i tak męczących, że sił na powtórne oglądanie brak".
Film jest ciężki, smutny, zakurzony. Cierpienie fizyczne i psychiczne bohaterów wylewa się z ekranów litrami. Patrzenie na to, aż boli.
Jest brutalnie - poprzednie filmy przy tym to kaszka z mleczkiem, najwyższa kategoria wiekowa w USA w pełni zrozumiała.
Ogółem widać, że reżyser nie musiał się niczym przejmować: żadnego myślenia i wiązania filmu z poprzednimi czy przyszłymi, żadnego rozmyślania o rekordach sprzedaży.

Co do fabuły: mutanty wymierają. Mamy 2029 rok. Styrany i zniszczony życiem Logan dorabiający sobie jako taksówkarz limuzyny opiekuje się chorym Xavierem i zbiera na wymarzony jacht. W ich losy wplata się postać małej Laury, która staje się powodem do odbycia długiej, męczącej, brutalnej podróży.
Mamy więc kino drogi: podróż przepleciona postojami. I o ile w pewnym momencie myślałem, że już styknie tych przystanków i zbliżamy się do końca, to historia nabrała jeszcze mocniejszego rozpędu, dała kopa i popędziła dalej.

Jackman jest super. Chyba ucieszył się, że nie musiał się golić. Stewart jest super - Xavier dostał od życia po tyłku i to widać. Dafne Keen to perła i mam nadzieje, że przedwczesna sława jej nie zaszkodzi. Holbrook i Merchant - tak samo, znaleźli się tam gdzie mieli się znaleźć.
Jedynie rola dr Rice'a granego przez Richarda Granta była stereotypowa.

Moje odczucia i porównanie tego filmu do innych X-menów dobrze oddaje cytat Wolverine'a, który widzi małą Laurę czytającą komiksy właśnie o grupie mutantów: "było inaczej i nieprzyjemnie".

9,5/10