Po obejrzeniu kilku pojedynków Tepera, to na niego stawiam przeciwko Price'owi. Myślę, że David nie ma ani szczęki, ani kondycji, a przede wszystkim psychiki, by uporać się z takim zbójem ringowym jak Turek. Obawiam się, że jak Price zorientuje się, że ma naprzeciwko siebie dużego, silnego kolesia, który wychodzi bić się, to zepnie się, zacznie oddychać rękawicami od 4 rundy i będziemy mieli powtórkę z II walki z Thompsonem. Nadzieję dla anglika widzę w tym, że trafi jakąś petardą na początku pojedynku i Teper, albo padnie, albo nie dojdzie na tyle do siebie, by toczyć wyrównaną potyczkę. Na dzień dzisiejszy jednak postawiłbym na zwycięstwo Turka przed czasem w środkowych rundach.

Dzisiaj przyjrzałem się dwóm, niepokonanym szwedzkim prospektom - Otto Wallinowi i Adrianowi Granatowi. Muszę przyznać, że nie jestem zachwycony.

Adrian Granat vs Aziz Baran TKO 2/4
Granat to wielkie chłopisko, 202cm wzrostu, rocznik 91, 240 lbs wagi. Ale umiejętności brak. Tłuścioszek Baran do momentu, gdy miał siły by balansować i wyprowadzać ciosy, terroryzował Granata w półdystansie, a ten wykazywał się sporą nieporadnością w zwarciu, zdarzało mu się też dosyć panicznie uciekać przed Turkiem, a ponadto przyjął kilka obszernych cepów. Poza tym zero lewego prostego, co jak na tak wielkie chłopisko jest sporą wadą i poważnym brakiem w abecadle bokserskim. Granat wygrał ten pojedynek przez głupotę rywala, który beznadziejnie rozłożył siły i wystrzelał się w pierwszym starciu. Mając nawet zranionego rywala na linach, Granat atakował tak otwarcie, że Turek soczyście kontrował go prawym sierpowym. Ogólnie b. słaby występ i przerwanie sędziego ringowego też słabe, bo równo z gongiem kończącym rundę. Podsumowując: Szwed wyglądał na prostego cepa, a do tego jego cios wydawał się przeciętny, a siła fizyczna niezadowalająca.

Adrian Granat vs Andreas Kapp TKO 1/6
Walka z totalnym bumem. Kapp wyglądał tak, jakby całe życie spędził na kanapie, z piwem w ręku. Znowu mało jabu ze strony Granata, od razu wchodził w półdystans bić Kappa. Na plus podbródki i ciosy na korpus. Na minus siła ciosu – Granat wlepił Kappowi sporo czystych uderzeń z prawej ręki, a ten nie chciał się rozkraczyć.

Adrian Granat vs Danny Williams TKO 2/6
Zdaje się, że Granat poprawił sylwetkę od walki z Baranem. Wyglądał też na odrobinę szybszego i mobilnego niż w tamtej potyczce. Ale znowu rzuciła się w oczy beznadziejna lewa ręka. Granat pcha krótki jab, po czym ręka wraca do biodra, zamiast do brody. Ktoś, kto potrafi skontrować prawym overhnadem, urwie mu głowę. Do tego znowu zachował się nieporadnie, gdy w pierwszej rundzie Williams dosyć chaotycznie skrócił dystans. Poza tym przykra egzekucja beznadziejnie rozbitego Williamsa.

Granat jest toporny technicznie, nie ma lewego prostego, a jego siła fizyczna, oraz cios są niewystarczające. Trudno znaleźć jakiś motyw przewodni w jego rzemiośle. Bycie półdystansowym siepaczem z kiepskim jabem? Nie przejdzie z pierwszym, coś potrafiącym rywalem. Garnat jest dosyć młody, ma sporo czasu na naukę, ale w najlepszym przypadku zostanie wg, mnie bokserem pogranicza 2/3 sortu w HW.


Otto Wallin vs Maksym Pedjura KO 4/6
Wallin, rocznik 90, 1.97m, poniżej 110 kg, mańkut. Ten pięściarz to taki Szwedzki Wawrzyk. Niby coś tam potrafi, niby coś tam boksuje, ale w jego boksie w ogóle nie ma ikry, zdecydowania, tego czegoś. Niby spore chłopisko, ale siły fizycznej za grosz. Z Pedjurą dużo biegał, prawie w ogóle nie stawał twardo w miejscu, by kontrolować mniejszego rywala ciosami prostymi, lub by po prostu solidnie mu przyłożyć. Gdy Ukrainiec dostawał się do półdystansu Wallin wyglądał nieporadnie i dawał się zaskakiwać sygnalizowanymi ciosami. Plus za lewe na korpus, którymi w końcu złamał Pedjurę. Ogólnie przeciętny występ Wallina – sporo biegania, sporo machania rękami, ale zero siły, timingu, ciągle pachnie to klepaniem z boksu amatorskiego.


Otto Wallin vs. David Gegeshidze TKO 2/8
Słaba walka. Gruzin wyszedł przestraszony i bardziej niż walczyć, starał się przeszkadzać rywalowi. W drugiej rundzie Gegeshidze szukał już tylko okazji, by się położyć. Wallin starał się sporo bić na korpus w pierwszej rundzie, co chyba zniechęciło kompletnie rywala, ale w drugiej zbyt się napalił na ciosy na górę, przez co jego skuteczność spadła. Tym razem Szwed walczył na pressingu, ale nie pokazał zbyt ciekawego arsenału ofensywnego. W sumie walka bez historii.

Wallin niby więcej potrafi niż Granat, niby stara się boksować, ma więcej luzu, ale też mnie nie przekonuje. Od strony fizycznej wygląda po prostu słabo. Klepie te swoje ciosy, usypia rywala i widzów, ale nie ma w tym nic nadzwyczajnego.

Na razie te szwedzkie wieżowce nie mają nic ciekawego do zaprezentowania. Choć z dwojga złego wybieram Granata – nawet nie chodzi o klasę sportową, ale po prostu nie jest tak nudny i bezbarwny w swoim boksie, jak Wallin.

Wilder wracał po kontuzji, do tego z takim sobie rywalem i wysoką jak na siebie wagą. Te czynniki mogły złożyć się na formę, która nie była optymalna. Wilder męczył się z Moliną, który okazał się lepszy niż tego się spodziewałem. Deontay wyłapał sporo ciosów w półdystansie i dawał sobie brzydko obijać korpus (być może przez to od 6 rundy zwolnił), co z takimi rywalami nie powinno mu się zdarzać. Wilder to niewątpliwie atleta, o naturalnych predyspozycjach do boksu, tylko facet się ciągle uczy. Jego obrona w półdystansie praktycznie nie istnieje i jest jedną wielką improwizacją. Czekam na lepszego rywala dla Amerykanina i lepszą formę. Myślę, że Wildera stać na lepszy boks, jaki chociażby pokazał ze Stivernem.