Cytat:Roger Bloodworth to jedna z najmniej cenionych osób w środowisku polskiego boksu. Amerykański trener miał pod swoimi skrzydłami dwa największe talenty polskiej wagi ciężkiej w ostatnich kilkunastu latach. [1]Niestety, ani Andrzejowi Gołocie ani Tomaszowi Adamkowi nie udało się zdobyć tytułu mistrza świata. Wielu ekspertów twierdzi, że to wina właśnie Bloodwortha.

Bloodworth nigdy nie był bokserem, co może mieć duży negatywny wpływ na jego wiedzę o tym sporcie. Pewnych rzeczy nie da się bowiem zrozumieć, jeżeli samemu się ich nie przeżyło - a co dopiero uczyć ich innych. Był za to wrestlerem, czyli brał udział w kabaretowych walkach ringowych w Stanach Zjednoczonych.

Choć nie ma powodów, by Bloodwortha jako trenera całkowicie dyskredytować i odsądzać od czci i wiary, to jednak fakty nie działają na jego korzyść. [2]Pod jego wodzą Andrzej Gołota kilkakrotnie stawał do walk o mistrzostwo świata, ale trener nie potrafił tak poprowadzić walk, by jego zawodnik znokautował rywali, choć miał ku temu warunki.

[3]Porażka z Lennoxem Lewisem w pierwszej rundzie niczego Bloodwortha nie nauczyła. Przy okazji walki z o wiele słabszym, jak by się zdawało, Lamonem Brewsterem błąd został powtórzony - Polak znów przystąpił do pojedynku nieskoncentrowany i przestraszony, przez co nie miał nawet okazji pokazania swoich umiejętności.

[4]Dwie walki z Riddickiem Bowe zostaly natomiast przerwane za ciosy poniżej pasa i tego szkoleniowiec również nie potrafił Polaka oduczyć. Generalnie okres współpracy Gołoty z Bloodworthem to czas straconych szans. [5]Jeszcze w 1994 roku legendarny "Andrew" był niepokonanym na zawodowych ringach talentem ze świetnymi warunkami fizycznymi, medalistą olimpijskim z Seulu. Każdy kto pamięta jego czasy wie, że wyglądał na człowieka zdolnego do pokonania każdego.

Współpraca z Bloodworthem nie przyniosła niczego dobrego także Tomaszowi Adamkowi. [6]"Góral" był mistrzem świata w wagach półciężkiej i juniorciężkiej, ale po przejściu do najwyższej kategorii wagowej nie był już sobą. Wielu ekspertów twierdzi, że zaważyła o tym choroba Andrzeja Gmitruka, wybitnego polskiego szkoleniowca, który nie mógł już zajmować się Adamkiem. Zastąpił go Amerykanin.

[7]Jeszcze jako podopieczny Gmitruka, Adamek zbił w Łodzi Andrzeja Gołotę, a w Newark Jasona Estradę. Niedługo później, tuż po odejściu Gmitruka i zastąpieniu go przez Bloodwortha, wygrał jeszcze z Chrisem Arreolą (do tej walki przygotowywał go jeszcze Gmitruk) i Michaelem Grantem, a potem z dwoma słabymi bokserami, Vincentem Maddalone i Kevinem McBride'em.

W końcu dostał szansę walki o mistrzostwo świata i zmierzył się z Witalijem Kliczką. [8]Taktyka przygotowana przez Bloodwortha na kluczową walkę w karierze Adamka okazała się nieskuteczna, a pierwszym jej krytykiem okazał się być Andrzej Gmitruk.

- Walczył dzielnie, pokazał wielki hart ducha. Ale taktyka opracowana przez trenera to był jakiś dramat. Polegała na kręceniu się w lewo i pakowaniu pod prawą rękę Kliczki! To było samobójstwo. Tomek zatracił zadziorność i szybkość, nie powtarza ataków, nie ma lewego prostego, którym wygrywał walki, nie zmienia tempa. A trener mówi, że wszystko jest w porządku - powiedział po walce WP.PL.

Jeszcze bardziej krytyczny był inny ceniony polski ekspert bokserski, Krzysztof Kosedowski. - Brakuje mi trenera z prawdziwego zdarzenia w narożniku Tomka. Przecież Roger Bloodworth zepsuł naszego Gołotę teraz bierze się za prowadzenie naszego mistrza. Tomek naprawdę boksować potrafi, a te 11 tygodni treningu wcale nie zrobiło mu tak dobrze - powiedział WP.PL Kosedowski.

Niedobrego zdania o pracy Bloodwortha był także św. pam. Jerzy Kulej. - To nie przypadek, że Amerykanie nie mają teraz wybitnych bokserów. Ich trenerzy są słabi. Zepsuli nie tylko Adamka, ale też Gołotę. [9]Gołota wyjechał do USA, mając wspaniały lewy prosty, którego zazdrościł mu cały świat. A potem ten lewy prosty gdzieś zgubił. Adamek też miał dobry lewy prosty, ale na starość zaczęli go uczyć nowych rzeczy - balansu ciałem, chodzenia w lewo, w prawo i jeszcze gdzieś tam. Nowych rzeczy nauczył się słabo, a starych zapomniał - mówił "Super Expressowi".

Dalsza kariera Adamka była już powolną drogą do upadku. Udało się jeszcze wygrać pięć walk, ale ta ze Steve'em Cunninghamem została zwyciężona po wielkiej sędziowskiej kontrowersji, trudno było oprzeć się wrażeniu, że Amerykanin (lżejszy od Adamka) był w tej walce lepszy. [10]Gdy Adamka prowadził Gmitruk, w pierwszej walce z Cunninghamem (jeszcze waga juniorciężka, 2008 rok), Polak trzykrotnie posłał Amerykanina na deski. W wadze ciężkiej (większa masa, większa siła), za Bloodwortha, nie zrobił tego ani razu. Marzenia o mistrzostwie świata skończyły się w marcu tego roku, po porażce z Wiaczesławem Głazkowem. Znów krytykowano Bloodwortha za fatalne przygotowanie Polaka.

Stare piłkarskie powiedzenie głosi, że trenera weryfikują wyniki i wydaje się, że jest ono wiążące także w boksie. Tomasz Adamek twierdzi, że Bloodworth to wielki fachowiec, [11]ale mistrzostwa świata ów duet nie zdobył i raczej już nie zdobędzie. W oczy rzuca się jeden fakt - przed okresami współpracy z Bloodworthem, zarówno Tomasz Adamek, jak i Andrzej Gołota prezentowali się o wiele lepiej.